Οι Άγγλοι καταναλωτές κινδύνευσαν στο παρελθόν να αποκλειστούν από την πρόσβαση στο πιο δημοφιλές ρόφημα του κόσμου.
Ο καφές κατέφθασε στο νησί περίπου στις αρχές του 17ου αιώνα, όπως συνέβη και με χώρες της ανατολικής Ευρώπης και την Ιταλία, και καταναλωνόταν σε μια παραλλαγή του ελληνικού καφέ που πίνουμε εμείς μέχρι και σήμερα.
Μάλιστα, το πρώτο καφεποτείο του Λονδίνου, ιδιοκτησίας μιας Αρμένισσας ονόματι Pasqua Rosee, μνημονεύεται ακόμη από μια επιγραφή που μπορεί κανείς να εντοπίσει στην ιστορική γειτονιά Ward της αγγλικής πρωτεύουσας, και η οποία φέρει την ημερομηνία «1652» ως έτος εγκαινίασης του καταστήματος.
Το κατάστημα της Rosee έγινε σύντομα τρομερά δημοφιλές, με τους ιδιοκτήτες ταβερνών και άλλων χώρων εστίασης της περιοχής να διαμαρτύρονται, καθώς τους «έκλεβε» την πελατεία.
Σε μικρό χρονικό διάστημα, στο Λονδίνο είχαν ανοίξει 83 καφεποτεία, ενώ άρχιζαν να ξεφυτρώνουν και σε πόλεις όπως το Μπρίστολ, το Νόργουιτς και το Γιορκ, πόλεις με λιμάνια και έντονη εμπορική δραστηριότητα.
Πάνω από φλιτζάνια καφέ συσπειρώνονταν κυρίως άνδρες, για να συζητήσουν για το εμπόριο και άλλες οικονομικές και επιχειρηματικές δραστηριότητες, καθώς το ζωηρό κλίμα που επικρατούσε στα καταστήματα πώλησης καφέ φαινόταν να ευνοεί τέτοιου είδους συζητήσεις.
Το γεγονός αυτό φάνηκε να προβληματίζει κάποιους, και συγκεκριμένα το βασιλιά της Αγγλίας, Κάρολο τον Δεύτερο, ο οποίος φάνηκε να θεωρεί τα καφεποτεία, όπου συζητιούνταν ελεύθερα τα νέα της ημέρας και ανταλλάσσονταν απόψεις περί πολιτικής, απειλή για την μοναρχία.
Ως αποτέλεσμα, ο Κάρολος διέταξε το κλείσιμο όλων των καταστημάτων καφέ στη χώρα, διαταγή που ωστόσο απέσυρε δύο ημέρες αργότερα.
Εκτός από το ότι συνιστούσαν δυνάμει «πολιτική απειλή», τα καφεποτεία βρέθηκαν να κατηγορούνται και για έναν ακόμη απίθανο λόγο: Την «εκθήλυνση» των ανδρών.
Το περιβάλλον ενός καφεποτείου θεωρήθηκε από τους επικριτές ότι εξωθούσε τους άνδρες σε συμπεριφορές όπως το «να κουτσομπολεύουν σα γυναίκες», και να επιστρέφουν στα σπίτια τους «ανίκανοι να κάνουν το οτιδήποτε».
Πράγματι, μέσα σε λίγα χρόνια η κατανάλωση καφέ στην Αγγλία μειώθηκε δραματικά, όχι όμως εξαιτίας του πολέμου που εξαπολύθηκε εναντίον της.
Αιτία στάθηκε μια αρρώστια που έπληξε το φυτό στην Αϊτή αλλά και σε βρετανικές αποκίες όπως η Σρι Λάνκα, που αποτελούσαν την κύρια πηγή κόκκων καφέ της Μεγάλης Βρετανίας.
Στο γεγονός αυτό οφείλεται και η μεγάλη μεταστροφή της προτίμησης των Άγγλων στο τσάι, το οποίο παραμένει ως και σήμερα σήμα κατατεθέν της χώρας τους.
Από τα τέλη του 19ου αιώνα και μετά, η παρουσία του καφέ στο νησί κατάφερε να εδραιωθεί ξανά, και το ρόφημα αποτελεί κοινό αγαθό στη χώρα μέχρι και σήμερα.
Ωστόσο, δεν έχει ακόμη καταφέρει να έχει την πρωτοκαθεδρία, όπως συμβαίνει σχεδόν σε όλο τον υπόλοιπο Δυτικό κόσμο.
ΠΗΓΗ: eleftherostypos.gr