Μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη παραχώρησε η Τζένη Μπαλατσινού στη Vogue και τη δημοσιογράφο Κέλλυ Σταυροπούλου.
Η ίδια, μίλησε για το γεγονός ότι όλα αυτά τα χρόνια κατάφερε να μη συνδέσει το όνομά της με τους δυο γάμους της αλλά να την αναγνωρίζουν όλοι με το δικό της όνομα και μέσα από την πορεία που έχει διαγράψει στα επαγγελματικά της.
Ακόμη, η Τζένη Μπαλατσινού αναφέρθηκε στο φορτωμένο καθημερινό της πρόγραμμα αλλά και για τον γιο της Παναγιώτη – Αντώνιο που ήρθε στη ζωή στην πέμπτη δεκαετία της ζωής της.
Να ξεκινήσω με μια σκέψη που έκανα; Δεν είμαι σίγουρη αν είναι πολιτικώς ορθή αφετηρία, αλλά τόσο στον πρώτο σου γάμο όσο και τώρα, δε σε αποκαλέσαμε ποτέ με το επώνυμο του συζύγου σου. Είσαι πάντα η Τζένη Μπαλατσινού.
Ναι, ισχύει. Απλώς δεν ήταν σκοπός μου να προσθέσω ακόμη ένα επώνυμο. Πόσω μάλλον να αλλάξω το δικό μου. Ξεκίνησα, άλλωστε, να εργάζομαι από πολύ μικρή και πάντα στηριζόμουν στα πόδια μου. Γενικότερα, δεν πίστευα και δεν πιστεύω στην κυρία του κυρίου. Θεωρώ ότι δυο άνθρωποι ενώνονται για να συμπορευτούν και να εξελιχθούν, αυτή είναι η ουσία της σχέσης ή του γάμου. Πιστεύω ότι τα ζευγάρια που έχουν διάρκεια είναι αυτά της ίδια δυναμικής και εξέλιξης, που αφήνονται στην αλήθεια τους. Στο “άφημα” είναι που η σχέση ή ο γάμος ισχυροποιοπύνται. Εκεί που υπάρχει αλήθεια, υπάρχει και χτίζεται εγκυμοσύνη.
Αυτόν τον καιρό είσαι περισσότερο δοσμένη στο σπίτι ή στη δουλειά;
Σε όλα. Το πρόγραμμά μου ξεκινάει στις 6 το πρωί. Η καλύτερη ώρα είναι μόλις ξυπνάω και αμέσως πάω στο κρεβάτι του μωρού, για να τον αγκαλιάσω, να τον μυρίσω. Μετά ξυπνάω τον μεγάλο γιο, για να τον πάω στην προπόνηση που έχει πριν από το σχολείο. Ύστερα γυμναστική και στη συνέχεια ξεκινάει η δουλειά.
Αργά το μεσημέρι θα πάω να πάρω τον Μάξιμο, πάλι από την προπόνηση μετά το σχολείο, θα γυρίσουμε στο σπίτι και οι ώρες θα είναι αφιερωμένες στο μωρό και τα μαθήματα του Μάξιμου. Μπαινοβγαίνω στα δωμάτια και ταυτόχρονα δουλεύω από το κινητό. Ανάλογα και με το πρόγραμμα του Βασίλη, που καθημερινά είναι επιβαρυμένο, πάντα βρίσκουμε έστω και λίγο χρόνο για εμάς.
Αν έλεγε κάποιος στην Τζένη των 20 ετών ότι θα κάνει τέσσερα παιδιά – σχεδόν ένα ανά δεκαετία – τι θα απαντούσε;
Θα αναρωτιόταν πως το ξέρει. Ανέκαθεν, ήθελα μεγάλη οικογένεια, γιατί είμαι μοναχοπαίδι. Ονειρευόμουν το μικρό σπίτι στο λιβάδι, με παιδιά, ζώα και τα πάντα μέσα. Ήθελα από μικρή να παντρευτώ και να κάνω πολλά παιδιά. Δε μπορώ να σκεφτώ τον εαυτό μου αλλιώς. Θεωρώ ότι το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή μου είναι η οικογένεια και τα παιδιά μου. Ίσως επειδή ακριβώς έχω αυτή τη σταθερή βάση, μπορώ να αντλώ δύναμη και να συνεχίζω.
Τι χρειάζεται μια γυναίκα για να αποκτήσει παιδί στα 50; Δεν εννοώ από βιολογικής πλευράς.
Να νιώσει ότι είναι έτοιμη, ότι ήρθε η στιγμή. Μπορεί να κάνει παιδί στα 20, μπορεί και στα 50, μπορεί να θέλει να συμπορεύεται με έναν σύντροφο χωρίς παιδί ή να αποκτήσει παιδί χωρίς σύντροφο. Η ευθύνη του να φέρεις στον κόσμο ένα παιδί είναι πολύ μεγάλη και όταν μια γυναίκα το νιώθει συνειδητά αυτό, είναι καταλυτικό για οποιαδήποτε φοβία. Δε χρειάζεται κάτι άλλο. Δεν ορίζουν πλέον οι επιταγές της κοινωνίας αν και πότε θα κάνει μια γυναίκα παιδί.
Πηγή: tlife.gr
