Μείζονα έργα υποδομής της περιοχής θα υλοποιηθούν με τη μέθοδο των ΣΔΙΤ, μέσω της οποίας ξεπερνιούνται οι δυσκολίες χρηματοδότησης.

Τη μερίδα του λέοντος στις συμβάσεις και τα έργα που θα υλοποιηθούν μέσω των Συμπράξεων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα, καταλαμβάνει η Θεσσαλονίκη και η Μακεδονία, καθώς από τα 20 έργα ΣΔΙΤ, που έχει αναλάβει το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών, τα εννέα αφορούν αμιγώς στην περιοχή.

Βάσει της σχετικής ενημέρωσης του υφυπουργού Υποδομών, Γιώργου Καραγιάννη, από τα πέντε οδικά έργα που θα πραγματοποιηθούν με ΣΔΙΤ σε όλη τη χώρα, τα τρία είναι στη συγκεκριμένη περιοχή. Πρόκειται για το Flyover της περιφερειακής οδού Θεσσαλονίκης, τον οδικό άξονα Δράμας – Αμφίπολης και τον οδικό άξονα Θεσσαλονίκης – Έδεσσας.

Από τα πέντε έργα άρδευσης και αντιπλημμυρικής θωράκισης το ένα είναι στην περιοχή και πρόκειται για το φράγμα του Χαβρία στη Χαλκιδική.

Από τα οκτώ κτηριακά έργα τα τέσσερα είναι επίσης στην περιοχή. Πρόκειται για το cluster του Δικαστικού Μεγάρου Κεντρικής Μακεδονίας, για τα 17 σχολεία που θα κατασκευαστούν επίσης στην Κεντρική Μακεδονία, για την Αστυνομική Διεύθυνση Βέροιας και για το ένα από τα δυο clusters των Περιφερειακών Επιχειρησιακών Κέντρων της Πολιτικής Προστασίας.

Επίσης, από τα δυο έργα λειτουργίας και συντήρησης, το ένα αφορά στο μετρό της Θεσσαλονίκης, ενώ το άλλο αφορά στα ηλεκτρονικά διόδια σε όλη τη χώρα.

Από το σύνολο των 20 έργων που η κυβέρνηση προγραμμάτισε να υλοποιήσει μέσω ΣΔΙΤ τα δέκα βρίσκονται ήδη σε διαγωνιστική διαδικασία.

Παράλληλα, οι προϋπολογισμοί των συγκεκριμένων έργων είναι (εδώ και χρόνια) απαγορευτικοί για χρηματοδότηση από εθνικούς πόρους (Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων) ή ακόμη κι από ευρωπαϊκούς πόρους (ΕΣΠΑ) γι’ αυτό άλλωστε και πήγαν αρκετά από αυτά χρονικά πίσω.

Η μέθοδος των ΣΔΙΤ τουλάχιστον στο επίπεδο της χρηματοδότησης δίνει την ευελιξία και τη δυνατότητα μόχλευσης ιδιωτικών κεφαλαίων, ελαφρύνοντας έτσι την αναγκαία χρηματοδότηση από την Πολιτεία. Με άλλα λόγια χωρίς τη μέθοδο των ΣΔΙΤ έργα εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ (το καθένα) δεν θα μπορούσαν να υλοποιηθούν, λόγω αδυναμίας διασφάλισης των απαραίτητων πόρων. Εδώ θα πρέπει να μπει και η παράμετρος των διαθέσιμων πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης, μέρος των οποίων θα χρησιμοποιηθεί για την οικονομική συμμετοχή της Πολιτείας στην υλοποίηση των έργων.

Όπως χαρακτηριστικά τόνισε ο κ. Καραγιάννης στο 4ο ΣΔΙΤ Forum, «με τη μέθοδο των ΣΔΙΤ μοχλεύονται ιδιωτικά κεφάλαια, συνδέεται η αποπληρωμή του έργου με ταυτόχρονη διασφάλιση παροχής ποιοτικών υπηρεσιών καθ’ όλη τη διάρκεια της σύμβασης, επιταχύνονται οι χρόνοι ολοκλήρωσης της διαγωνιστικής διαδικασίας και της υλοποίησης των έργων, και μετακυλίεται η διαχείριση των κινδύνων στον ιδιώτη».

Οι ΣΔΙΤ χρονολογούνται ως μέθοδος κατασκευής από το 2005 ουσιαστικά στην Ελλάδα. Τότε νομοθετήθηκε για πρώτη φορά (Σεπτέμβριος 2005) από την τότε κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Ωστόσο, δεν αποτέλεσε ποτέ στην πορεία των δημοσίων έργων, των έργων υποδομής κτλ. κυρίαρχη μέθοδο κατασκευής. Έπειτα από 17 χρόνια, ο υφυπουργός τόνισε πως «αποδείχθηκε ότι πρόκειται για ένα συνεκτικό και απολύτως επιτυχημένο ρυθμιστικό πλαίσιο».

Στην ουσία τα αποτελέσματα της μεθόδου ΣΔΙΤ θα τα δούμε με το νέο αυτό πακέτο των έργων.

Πηγή: voria.gr

Social media & sharing icons powered by UltimatelySocial