Η μηχανή αναζήτησης που προτιμά το 92% της παγκόσμιας αγοράς ‘κλείνει’ τα 25 του χρόνια. Σε αυτό το διάστημα άλλαξε ποικιλοτρόπως τη ζωή μας.
Αν είσαι 25 ετών, δεν έμαθες ποτέ τη ζωή χωρίς το Google. Αν είσαι 25+ δεν θυμάσαι πώς ήταν η ζωή χωρίς το Google.
Δηλαδή,
- χωρίς να έχεις όλον τον κόσμο στο χέρι σου, από εστιατόρια, ATM, καταστήματα, υπηρεσίες, αξιοθέατα έως ό,τι άλλο ‘τραβάει’ η ψυχή σου και μπορείς να βρεις μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, με μια απλή αναζήτηση.
- χωρίς YouTube, πλατφόρμα που ανήκει στην ‘μητέρα’ εταιρία του Google, την Alphabet Inc από τις 13/11 του 2006. Το deal αφορούσε 1.65 δισεκατομμύρια δολάρια.
- χωρίς να μπορείς να μάθεις τι γίνεται οπουδήποτε στον κόσμο, κάθε στιγμή της ημέρας, μέσω real time άρθρων που δημοσιεύονται σε αναρίθμητα media παγκοσμίως.
- χωρίς να μπορείς να μεταφράσεις στη δική σου γλώσσα, όλες τις γλώσσες του κόσμου (υπηρεσία που έχει σώσει ζωές και εργασίες, όπως κι έχει κάνει εφικτή την επικοινωνία μεταξύ κατοίκων όλης της Γης).
- χωρίς να έχεις στη διάθεση σου τη μεγαλύτερη βιβλιοθήκη του πλανήτη, τη γνώση όλου του κόσμου (συμπεριλαμβανομένων των ευρημάτων των πιο πρόσφατων ερευνών), ανά πάσα ώρα και στιγμή, για οποιοδήποτε προϊόν, αντικείμενο, θέμα, άνθρωπο κ.α.
- χωρίς τη δυνατότητα να ικανοποιήσεις αμέσως την όποια απορία σου -από το πώς φτιάχνεται ένα φαγητό έως το πώς λειτουργεί μια συσκευή που αγόρασες.
- χωρίς να βρίσκεις τον προορισμό σου, όπου και αν πας, σε όποιο μέρος του πλανήτη και αν είσαι σε 20’’. Και να τσεκάρεις αν ακολουθείς τη σωστή διαδρομή κάθε δευτερόλεπτο.
- χωρίς να έχεις τη δυνατότητα να αξιολογείς τις υπηρεσίες που σου προσφέρονται, με τρόπο που κάνει τη διαφορά (βλέπεις, όλοι ‘τρέμουν’ τα σχόλια στο Google).
H AΛΛΗ ΟΨΗ ΤΟΥ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ ΤΟΥ GOOGLE
Σου είπα τα θετικά. Πάμε και στην πιο αμφιλεγόμενη σχέση μας με το Google. Εκ πρώτης, πολλοί το χρησιμοποιούν ακόμα ωςπροσωπικό τους γιατρό (ξεκάθαρα δεν είναι). Επίσης, μας παρακολουθεί κάθε λεπτό της ημέρας μας: ‘τσεκάρει’ που είμαστε και τις διαδρομές που κάνουμε κάθε μέρα, μέσω υπηρεσίας που λειτουργεί by default.
Χωρίς να το έχουμε ζητήσει.
Δεδομένα, φιλοξενεί και αναπτύσσει έναν αριθμό υπηρεσιών και προϊόντων που βασίζονται στο διαδίκτυο και αποφέρει κέρδη κυρίως από τη διαφήμιση μέσω του προγράμματος Google Ads.
Ένα από τα σημαντικότερα θέματα που προέκυψαν στην Google-εποχή είναι πως δεν χρειάζεται να θυμόμαστε πράγματα (αφού υπάρχουν όλα στο κινητό ή τον υπολογιστή μας). Άρα, δεν δουλεύουμε τη μνήμη μας και αυτό είναι κάτι που μπορεί να πληρώσουμε ακριβά αργότερα στη ζωή μας.
Συνεχίζει να ηγείται της ‘μάχης’ των μηχανών αναζήτησης: αναλαμβάνει 8.5 δισεκατομμύρια αναζητήσεις κάθε ημέρα και κατέχει το 92% της παγκόσμιας αγοράς των search engines.
Το ChatGPT της Microsoft αμφισβητεί την κυριαρχία της, με το Βard να υπολείπεται στον ‘αγώνα’ των chatbots που χρησιμοποιούν τεχνητή νοημοσύνη.
Επιπροσθέτως, πλήγματα έχουν φέρει διάφορα αμφιλεγόμενα γεγονότα που συνδέονται με το Google. Για παράδειγμα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει κινήσει διάφορες υποθέσεις περί ανταγωνισμού. H αμερικανική κυβέρνηση ‘τρέχει’ αντιμονοπωλιακές υποθέσεις.
Γενικότερα, το Google έχει κατηγορηθεί για φοροαποφυγή, κακή χρήση και χειραγώγηση των αποτελεσμάτων αναζήτησης, για τη χρήση της πνευματικής ιδιοκτησίας, ενώ έχουν εκφραστεί ανησυχίες πως η συλλογή δεδομένων της μπορεί να παραβιάζει το απόρρητο των ανθρώπων.
Ανησυχία υπάρχει και για τη συνεργασία με τον αμερικανικό στρατό, μέσω του Google Earth για την κατασκοπεία χρηστών, για λογοκρισία των αποτελεσμάτων αναζήτησης και του περιεχομένου.
Είναι στο επίκεντρο και θεμάτων όπως το μονοπώλιο, ο περιορισμός του εμπορίου, η παρουσίαση ψευδών πληροφοριών και προπαγάνδας στα αποτελέσματα αναζήτησης.
Δεν θα σταθώ περισσότερο στα προσωπικά δεδομένα, αφού εμείς είμαστε αυτοί που τα παραχωρούμε. Οπότε θα έλεγες πως είμαστε άξιοι της μοίρας μας.
Θα συμφωνείς πως ως ανθρώπινο δημιούργημα, το Google δεν θα μπορούσε να είναι αλάνθαστο. Είναι αντανάκλαση μας.
Να μας χαιρόμαστε.
Το Google είναι το όραμα του Λάρι Πέιτζ από όταν ήταν 12 ετών
Ο πιο ξεκάθαρος τρόπος για να καταλάβει κάποιος πως ένα προϊόν απολαμβάνει παγκόσμιας επιτυχίας, είναι όταν το όνομα του γίνεται ρήμα στις αγγλόφωνες χώρες.
Το Googling υπάρχει στα λεξικά. Όπως υπάρχει και στην απανταχού καθημερινότητα το Google It, όταν κάποιος μας κάνει απανωτές ερωτήσεις για πράγματα που μπορεί να βρει με μια σχετική αναζήτηση -αλλά μάλλον βαριέται, οπότε ‘τρώει’ το δικό μας χρόνο.
Αυτό που τώρα είναι πρώτο, μακράν του δεύτερου, δημιουργήθηκε 10 χρόνια αφότου προέκυψε το Internet και 8 χρόνια μετά την πρώτη μηχανή αναζήτησης. Τότε ήταν ως μη γενόμενο. Εννοώ δεν του έδωσαν πολλοί σημασία.
Εν τω μεταξύ, δεν λανσαρίστηκε ως Google.
Όλα άρχισαν από τον (γεννημένο στις 26/3/1973) Lawrence Edward Page. Σαφέστατα επηρεασμένος τον προγραμματιστή πατέρα του (το BBC τον είχε περιγράψει ως ‘πρωτοπόρο του προγραμματισμού και της τεχνητής νοημοσύνης’), από τα 6 είχε υπολογιστές «που ήταν παντού στο σπίτι» για φίλους.
«Ο μεγαλύτερος αδελφός μου με έμαθε να διαλύω τις μηχανές για να μάθω πώς λειτουργούν και τη χρησιμότητα του κάθε εξαρτήματος. Ανακάλυψα ότι με ενδιαφέρει πολύ να εφευρίσκω πράγματα».
Στο δημοτικό έγινε ο πρώτος μαθητής σίγουρα του σχολείου του -ίσως και της ιστορίας- που παρέδωσε εργασία από επεξεργαστή κειμένου.
Στα 12 αποφάσισε πως θα έκανε τη δική του τεχνολογική εταιρία.
Ως προπτυχιακός φοιτητής, πρότεινε στο University of Michigan να αντικαταστήσει το σύστημα των λεωφορείων του με μονοτρόχημα χωρίς οδηγό, ξεχωριστό για κάθε επιβάτη. Παρουσίασε και ένα επιχειρηματικό πλάνο με λογισμικό για τη σύνθεση μουσικής -που ήταν η άλλη του μεγάλη αγάπη.
Για το masters, στους υπολογιστές, διάλεξε το Stanford.
Στην επετηρίδα είχε γράψει κάτω από το ‘ποιος είναι ο στόχος σου’ πως «θέλω να έχω ένα μεγάλο γραφείο, έναν καλό μισθό και όλα αυτά ενώ κάνω πολύ λίγη δουλειά».
Οι ιδέες που είχε για διδακτορικό που έκανε το 1998 ήταν α) τα αυτοκίνητα χωρίς οδηγό, β) η χρήση της τεχνολογίας εικονικής πραγματικότητας για τηλεχειρισμό μηχανημάτων ή για συμμετοχή σε απομακρυσμένες εκδηλώσεις και γ) η εξερεύνηση των μαθηματικών ιδιοτήτων του World Wide Web, ώστε να γίνει κατανοητή η δομή των συνδέσμων του, ως ένα τεράστιο web.
Διάλεξε το Νο3. Το Νο1 και το Νο2 υπάρχουν επίσης, σήμερα.
ΠΩΣ ΞΕΧΩΡΙΣΕ ΤΟ GOOGLE
Όπως μελετούσε ο Πέιτζ τι υπήρχε τότε στον παγκόσμιο ιστό, διαπίστωσε πως οι χρήστες δεν μπορούσαν να βρουν εύκολα τις ιστοσελίδες που συνδέονταν με ό,τι αναζητούσαν.
Υπήρχαν μόνο παραπομπές.
Επικεντρώθηκε στο πρόβλημα της εύρεσης των ιστοσελίδων που συνδέονται με μια δεδομένη σελίδα, λαμβάνοντας υπόψη τον αριθμό και τη φύση των backlinks (βλ. σύνδεση μιας ιστοσελίδας με άλλη, μέσω λινκαρίσματος) ως πολύτιμες πληροφορίες για τη συγκεκριμένη σελίδα.
Σκέφτηκε πως αυτοί οι σύνδεσμοι είχαν αξιόλογες πληροφορίες, όπως και ότι οι παραπομπές στις ακαδημαϊκές εκδόσεις θα μπορούσαν να είναι σημαντικές για την έρευνα.
Κατέληξε στο ότι ήθελε να βρει μια μέθοδο για να μετράει και να αξιολογεί τους υπερσυνδέσμους από μια σελίδα στην άλλη.
Σήμερα τα backlinks είναι σήμερα ένας από τους τρεις σημαντικότερους παράγοντες του τρόπου αξιολόγησης και κατάταξης στη Google.
Όπως δημιουργούσε το BackRub για να διαχειριστεί έναν τεράστιο όγκο δεδομένων και να φτιάξει πρόγραμμα συστηματικού browse (για τη δημιουργία καταλόγου δεδομένων και περιεχομένων) μπερδεύτηκε. Ζήτησε τη βοήθεια του επίσης, μεταπτυχιακού φοιτητή Σεργκέι Μπριν, ειδικό στην ανάπτυξη συστημάτων ‘εξόρυξης’ δεδομένων.
O Λάρι Πέιτζ και ο Σεργκέι Μπριν, το 2000. AP PHOTO Randi Lynn Beach
Έγιναν φίλοι, αφότου πρώτα διαπληκτίστηκαν για όλα τα πιθανά θέματα.
Η έρευνα τους είχε τίτλο “Η ανατομία μιας μεγάλης κλίμακας υπερ-κειμενικής μηχανής αναζήτησης στο Web”.
Έγινε ένα από τα επιστημονικά έγγραφα με τα περισσότερα downloads στην ιστορία του Internet.
Όπως δημιουργούσαν αλγόριθμο (με το όνομα PageRank και νέα τεχνολογία γρήγορης ανάλυσης της σχέσης των backlinks) για να μετρά τη σημασία κάθε ιστοσελίδας, διαπίστωσαν πως μπορούσαν να φτιάξουν μια μηχανή αναζήτησης που θα ήταν ανώτερη όσων υπήρχαν έως τότε.
Τι υπήρχε όμως, τότε.
H πρώτη μηχανή αναζήτησης του Internet λεγόταν ‘Archie’ και δημιουργήθηκε (από τον Άλαν Ιμτεϊτζ) για να συνδέσει τους υπολογιστές του σχολείου του (McGill University) με το Internet. Έδωσε κάτι που επέτρεπε την εύκολη εύρεση αρχείων FTP (File Transfer Protocol) και την εξ αποστάσεως μεταφορά μεταξύ υπολογιστών.
Απαραίτητη προϋπόθεση ήταν η τακτική ενημέρωση των ευρετηρίων και η καταχώρηση των νέων.
Το Jughead (του Ρετ Τζόουνς από το University of Utah) χρησιμοποιούσε την εφαρμογή λογισμικού Gopher. Ήταν η πιο διάσημη εναλλακτική του διαδικτύου, καθώς ήταν πιο γρήγορο και το εγκαθιστούσες πιο εύκολα και πιο οικονομικά.
Το Veronica (των Στίβεν Φόστερ και Φρεντ Μπάρι από το University of Nevada, Reno) επίσης, ‘δούλευε’ στο Gopher, ανανέωνε διαρκώς τη βάση δεδομένων, με τα ονόματα σχεδόν όλων των στοιχείων του μενού που ήταν σε απλό, ταπεινό text.
Το 1994 έκανε την εμφάνιση του το Yahoo! ως ο ‘κλώνος’ του Virtual Library. Δηλαδή, της πρώτης μηχανής αναζήτησης που δημιούργησαν web designers, με τον Βρετανό Σερ Τιμ Μπέρνερς-Λι να κάνει την αρχή.
Fact: ο Μπέρνερς-Λι είναι ο ‘ιδρυτής’ του World Wide Web και διδάσκει στο University of Oxford και το MIT. Η ιδέα του ήταν να εμφανίζει σε λίστα χρήσιμα links. Όποιος ήθελε ‘ανέβαζε’ το δικό του και πρότεινε την κατηγορία που θέλει να ‘ενταχθεί’.
Ακολούθησε το Reddit που πρόσφερε τη δυνατότητα αξιολόγησης χρηστικότητας του κάθε link.
Σε όλα έπρεπε να γνωρίζεις το ακριβές όνομα του site που ήθελες να επισκεφτείς.
Κάτι που ‘διόρθωσε’ το WebCrawler (το 1994), αλλά έπεφτε συνέχεια οπότε προσπεράστηκε από το Lycos που επίσης δεν ήταν πολύ γρήγορο. Κάτι που ήταν το AltaVista, το οποίο κάλυπτε και μεγαλύτερο ‘όγκο’ σελίδων.
Ήταν και το πρώτο που παρείχε τη δυνατότητα αναζήτησης πληροφοριών, περίπου όπως τη ξέρουμε σήμερα. Δηλαδή του συνδυασμού λέξεων και φράσεων, με τη χρήση των ‘και’, ‘ή’ και ‘όχι’.
Το εξαγόρασε το Yahoo! και το εξαφάνισε.
Και τότε ήταν που εμφανίστηκε το Backrub, με το PageRank να επιτρέπει την αξιολόγηση ιστοσελίδων, βάσει της αναζήτησης. Aκόμα και αν δεν περιέχονταν σε αυτή όλοι οι όροι αναζήτησης (δούλευε με ‘σχετικότητα’).
Το 1998 ο Πέιτζ και ο Μπριν άλλαξαν το όνομα του δημιουργήματος τους από Backrub σε Google, χάριν μιας ανορθογραφίας του googol, αριθμού που έχει μια μονάδα και 100 μηδενικά (δείχνει την ‘ικανότητα’ της μηχανής να παρέχει τεράστιες ποσότητες πληροφορίας).
Το εργαστήριο του Google ήταν ο κοιτώνας του Πέιτζ. Αυτός του Μπριν ήταν το γραφείο και το κέντρο προγραμματισμού. Επιστράτευσαν και έναν άλλον συμφοιτητή τους, τον Σκοτ Χασάν, ο οποίος διακρινόταν ως προγραμματιστής.
Δικός του ήταν ο αυθεντικός κώδικας του Google Search. Έφυγε πριν δημιουργηθεί η εταιρία των δισεκατομμυρίων (στο γκαράζ της φίλης των Πέιτζ και Μπριν, Σούζαν Βοϊτσίτσκι -σήμερα είναι η CEO του YouTube και από το 2007 έως το 2015 ήταν σύζυγος του Μπριν), για να ασχοληθεί με την ρομποτική.
Έχασε τη συνέχεια και πολλά δισεκατομμύρια δολάρια.
Οι συνέταιροι -που αμείβονταν με ένα δολάριο το μήνα από την εταιρία τους- προσπάθησαν από τα πρώτα στάδια να πουλήσουν το δημιούργημα τους. Όλο όμως, κάτι ‘τσάκιζε’ την τελευταία στιγμή. Έτσι αποφάσισαν να το κρατήσουν και να το εξελίξουν. Στην πορεία βρήκαν και επενδυτές.
- Το 2002 η Yahoo! εμφανίστηκε στο κατώφλι τους. Πρόσφερε 3 δισεκατομμύρια δολάρια. Οι Πέιτζ και Μπριν δεν τα πήραν. Χρησιμοποιείτο βλέπεις, ήδη ως ρήμα το googlαρω.
- To 2005 η αξία της Google ήταν 52.000.000.0000 δολάρια. Ανήκε στη λίστα με τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις media του πλανήτη. Είχε εισαχθεί και στο χρηματιστήριο.
- Τον Αύγουστο του ίδιου έτους (2005) προστέθηκε το Android στις υπηρεσίες και έγινε η επένδυση στο YouTube, την οποία χρωστούν οι συνιδρυτές στην Βοϊτσίτσκι.
- Το 2007 ο Πέιτζ παντρεύτηκε τη Λουσίντα Σάουθουορθ, σε νησί της Καραϊβικής που ανήκει στον Ρίτσαρντ Μπράνσον. Η Λουσίντα είναι ερευνήτρια επιστήμονας και αδελφή του μοντέλου Κάρι Σάουθουορθ.
- Το 2008 παρουσιάστηκε το Chrome. Το έφτιαξαν πολλοί εκ των δημιουργών του Mozilla Firefox, που προσέλαβε ο Πέιτζ.
- Το 2012 παρέλυσε η δεξιά φωνητική χορδή του Πέιτζ -από κρύωμα. Είχε θέμα με τις φωνητικές χορδές από τα 14. Οι γιατροί δεν έβρισκαν το λόγο. Στα χρόνια που ακολούθησαν έδωσε +20.000.000 δολάρια στη σχετική έρευνα. Έμαθε πως το πρόβλημα οφειλόταν αυτοάνοσο (θυρεοειδής Hashimoto).
- Το 2014 ξέσπασε το σκάνδαλο της εξωσυζυγικής σχέσης του Μπριν με υπάλληλο της εταιρίας. Αποδείχθηκε πως δεν ήταν η πρώτη και ότι ο Μπριν ήταν o playboy του κολοσσού. Χώρισε με την Βοϊτσίτσκι, ενώ ο Πέιτζ σταμάτησε να του μιλάει για πολύ καιρό. Κάπου εκεί ξέσπασε και άλλο σκάνδαλο, που αφορούσε σεξουαλική παρενόχληση και τον ‘πατέρα των Android’, Άντι Ρούμπιν.
- Αποκαλύφθηκε πως υπήρχαν πολλά περιστατικά σεξουαλικών παρενοχλήσεων αξιωματούχων του κολοσσού που έτυχε της συγκάλυψης των αφεντικών -ώσπου πια αυτό ήταν αδύνατο.
- Ο Πέιτζ προχώρησε σε αναδιάρθρωση και την παρουσίαση της Alphabet.
- Οι ιδρυτές είχαν τα υψηλότερα πόστα, αλλά δεν θα ασχολούνταν στο εξής με τα καθημερινά θέματα. Ο νέος CEO της Google ήταν ο Πικάι. Ήταν η στιγμή που οι Πέιτζ και Μπριν αποφάσισαν να δώσουν το τιμόνι αλλού.
- Στις 3/12 του 2019 ο Πέιτζ ανακοίνωσε πως αποχωρεί από CEO της Alphabet, λέγοντας πως “ήλθε η ώρα να αναλάβω το ρόλο του υπερήφανου πατέρα’.
- Έκτοτε κάνει εμφανίσεις όταν νιώθει πως θέλει να εκφραστεί επί πολιτικών και κοινωνικών θεμάτων, ενώ είναι και επενδυτής στην Tesla Motors -μεταξύ πολλών άλλων.
- H περιουσία του Πέιτζ εκτιμάται στα 108.4 δισεκατομμύρια δολάρια.
- Aυτή του Σεργκέι Μπριν είναι στα 104.2 δισεκατομμύρια δολάρια.
Αμφότεροι είναι στους πλουσιότερους κατοίκους του πλανήτη.
Πηγή: news247.gr
