Η Κατερίνα Καραβάτου επιστρέφει στις τηλεοπτικές μας οθόνες από την Δευτέρα 16 Ιανουαρίου με το My Style Rocks! Η αγαπημένη παρουσιάστρια μετά από μια χρονιά με αλλαγές αλλά και απώλειες έχει αρχίσει να αναθεωρεί πολλά πράγματα στη ζωή της.
Σε συνέντευξή της στο περιοδικό Hello και την Μαρία Κολλιάτσα, η Κατερίνα Καραβάτου μίλησε για την τηλεοπτική επιστροφή της, την απώλεια της μητέρας της, τα παιδιά της αλλά και το ενδεχόμενο να φτιάξει ξανά τη ζωή της μετά το διαζύγιο.
Πώς νιώθεις με το My Style Rocks;
Ότι είναι μια πρόκληση, ότι θα κάνω κάτι διαφορετικό από ό,τι έχω κάνει μέχρι τώρα. Επίσης, μου δίνει πολύ μεγάλη χαρά η διαδικασία της μελέτης, της εργασίας. Δεν έχω υπάρξει ξανά παρουσιάστρια σε ένα σόου που έχει διαγωνιζόμενους και κριτική επιτροπή. Πρέπει να βρω τις ισορροπίες στη σχέση μου με τις παίκτριες και τους κριτές. Αυτό δεν είναι κάτι απλό. Αντίθετα, είναι κάτι περίπλοκο και με ιντριγκάρει ιδιαίτερα. Περιμένω πως και πως να ξεκινήσουμε τα γυρίσματα.
Πόσο διάστημα έμεινες εκτός τηλεόρασης;
Τέσσερις μήνες.
Πολύ μικρό διάστημα. Πρόλαβες να ξεκουραστείς, να ηρεμήσεις και να χαλαρώσεις;
Ακόμα και οι τέσσερις μήνες είναι ένα ικανό διάστημα για να αποστασιοποιηθεί κάποιος. Σε προσωπικό επίπεδο, ήταν μια γόνιμη περίοδος και σχεδόν αναγκαία. Καμιά φορά συμβαίνουν πράγματα που στην αρχή φαίνεται να είναι πολύ δύσκολα ή δυσάρεστα. Υπάρχουν πολλές διαβαθμίσεις στο πως θα δεις αυτό που συμβαίνει. Αποφάσισα να ακολουθήσω την ροή των πραγμάτων, και τελικά ήταν πολύ σωστό που δεν έγιναν καινούργια επαγγελματικά βήματα αμέσως μετά.
Αυτό μου έδωσε την ευκαιρία να δω την κατάσταση λίγο πιο καθαρά. Να είμαι πολύ κοντά στα παιδιά μου, έπειτα από πολλές απώλειες που έχουμε ζήσει. Να ξεκινήσουν με φόρα το σχολείο, η Αέλια την έκτη δημοτικού και ο Αρίωνας την πρώτη – και θα ήθελα να συνεχίσω να είμαι δίπλα τους σχεδόν με τον ίδιο τρόπο. Διαπιστώνω καθημερινά ότι αυτό είναι το πιο σημαντικό.
Πού βρίσκει κάποιος το ψυχικό σθένος για να αντιμετωπίσει όλα αυτά τα δυσάρεστα γεγονότα;
Εγώ πήρα όση βοήθεια μπορούσα από τους ανθρώπους που βρίσκονταν γύρω μου. Έχω ανθρώπους, οι οποίοι με αγαπούν, και αυτό πάντα βοηθά. Κατέφυγα όμως και σε ειδικό για να μπορέσω να βρω τον τρόπο. Όπως μου είπε ειδικός που επισκεπτόμουν κάθε βδομάδα, «όταν κάποιος χάνει τη μητέρα του, εκείνη η περίοδος είναι στην πραγματικότητα η ενηλικίωσή του». Και εγώ το βίωσα έτσι ακριβώς. Έπρεπε να ανακαλύψω πολλές και διαφορετικές ισορροπίες – με τα παιδιά μου, με τη δουλειά μου, με το διαζύγιο μου. Ήταν μία πολύ έντονη περίοδος, κατά τη διάρκεια της οποίας αισθανόμουν να βρίσκομαι στη μέση και κάποιος να μου τραβά το ένα χέρι από τη μία πλευρά και άλλος από την άλλη.
Ένιωθα ότι δεν προλάβαινα να αντιμετωπίσω αυτά που έρχονταν. Όλα όμως έφτιαξαν με την πάροδο του χρόνου. Οι απώλειες μπορεί να να μην ξεπερνιούνται – όταν φτάσαμε στα Χανιά για τις διακοπές μας, το πρώτο που είπα ήταν να τηλεφωνήσω στη μητέρα μου για να την ενημερώσω ότι όλα πήγαν καλά με το ταξίδι – όμως βρίσκουμε τα πατήματά μας και προσπαθούμε διαρκώς να συνειδητοποιήσουμε τι έχει συμβεί. Αντλούμε δύναμη από όλα αυτά που συνεχίζουμε να έχουμε. Ευτυχώς, για μένα η Αέλια και ο Αρίωνας ήταν αυτή η δύναμη.
Είναι πολύ είναι πολύ καλά παιδιά, έχουν τρομερή συνέπεια και απίστευτη ενσυναίσθηση. Με καταλαβαίνουν πολύ. Οι τρεις μας έχουμε χτίσει μια πολύ δυνατή ομάδα, φυσικά με τη βοήθεια και του μπαμπά.
Είσαι μια νέα γυναίκα, πολύ όμορφη – ίσως και πιο όμορφη από ποτέ – σε μια πολύ ωραία πλέον φάση τη ζωής σου, και με όλα αυτά που έχεις περάσει, το οποίο εγώ θεωρώ «παράσημα». Θα προχωρούσες ζωή σου δίπλα σε ένα νέο σύντροφο ή είναι ένα κομμάτι που αφήνεις προς το παρόν πίσω σου;
Θα έλεγα ότι αυτή τη στιγμή πολύ δύσκολα μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο. Δεν ξέρω τι μπορεί να μου τύχει αύριο. Μπορεί να είναι κάτι που θα αλλάξει τελείως την άποψή μου πάνω στο θέμα. Τη δεδομένη στιγμή, όμως, βρίσκομαι σε άλλη φάση, με άλλες προτεραιότητες και χωρίς να έχω την επιθυμία να μου συμβεί κάτι τέτοιο.
Άρα, προτεραιότητες σου αυτή τη στιγμή είναι τα παιδιά, οι φίλοι και η δουλειά σου.
Αισθάνομαι την ανάγκη να φτιάξω πρώτα εμένα. Υπήρξαν οι απώλειες της μητέρας μου, της μητέρας του Κρατερού, μιας πολύ αγαπημένης μου θείας, το διαζύγιο… Μετά βίωσα και μια σωρεία άλλων απογοητεύσεων που με έκαναν να αναρωτηθώ: «Πως γίνεται αυτό; Δεν είναι δυνατόν να συμβαίνουν όλα μαζί!». Την ώρα που γίνεται κάτι σκέφτεσαι «Θεέ μου, δεν ξέρω αν μπορώ να το αντιμετωπίσω».
Ύστερα, όμως, αντιλαμβάνεσαι ότι, μετά από τα δυσάρεστα γεγονότα ξεκαθαρίζουν οι άνθρωποι, οι καταστάσεις και οι σχέσεις. Καταλαβαίνεις τι είναι ειλικρινές και τι δεν είναι. Τι πρέπει να μείνει και τι δεν πρέπει. Εδώ και καιρό, είμαι σε μια περίοδο απόλυτων ξεκαθαρισμάτων. Δεν πίστευα ότι θα βρισκόμουν σε αυτό το σημείο διότι πάντα ήθελα οι άνθρωποι γύρω μου να είναι ικανοποιημένοι, να είναι αυτοί καλά και εγώ ας μην είμαι.
Τώρα δεν είμαι καθόλου έτσι. Θέλω να είναι όλοι καλά αλλά να είμαι και εγώ. Αν συμβεί κάτι σε αυτή την φάση, αν υπάρξει ένας άνθρωπος, δεν θα έλεγα όχι, αλλά θα έλεγα σίγουρα όχι στο να ξαναφτιάξω την οικογένειά μου ή να ξαναπαντρευτώ. Ούτε κατά διάνοια!
Πηγή: tlife.gr