Ο θάνατος που παραμόνευε στα Τέμπη ματαίωσε τις πρωθυπουργικές ανακοινώσεις και απέδειξε πως ό,τι έκανε η κυβέρνησή του σε αυτόν τον τομέα, ήταν πολύ λίγα κι έγιναν και πολύ αργά
Εάν δεν συνέβαινε το τραγικό σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών, χθες πρωτομηνιά θα περιόδευε στη Θεσσαλονίκη ο πρωθυπουργός. Μάλιστα, στις 12 το μεσημέρι ο Κυριάκος Μητσοτάκης επρόκειτο να επισκεφθεί το Κέντρο τηλεδιοίκησης – σηματοδότησης σιδηροδρομικού δικτύου βορείου Ελλάδος. Πίσω από αυτόν τον ευφάνταστο τίτλο κρύβεται, όπως αποδείχθηκε, ένα τεράστιο “τίποτε”.
Ένα Κέντρο, με μερικές οθόνες, το οποίο όμως, δεν διαθέτει καμία επιχειρησιακή δυνατότητα καθώς εδώ και κάμποσα χρόνια βρίσκεται ουσιαστικά εκτός λειτουργίας. Όπως εκτός λειτουργίας βρίσκονται και τα υπόλοιπα αντίστοιχα κέντρα σε άλλους κομβικούς σταθμούς, μεταξύ των οποίων και αυτός της Λάρισας.
“Και τι θα πήγαινε, τότε, να κάνει εκεί ο πρωθυπουργός;” είναι το εύλογο ερώτημα. Ο κ. Μητσοτάκης επρόκειτο να παρουσιάσει όσα έκανε η κυβέρνησή του προκειμένου από το προσεχές καλοκαίρι το σιδηροδρομικό δίκτυο να λειτουργεί με πλήρη ασφάλεια. Έλα όμως που καμιά φορά, η ζωή παίζει περίεργα παιχνίδια. Ο θάνατος που παραμόνευε στα Τέμπη ματαίωσε τις πρωθυπουργικές ανακοινώσεις και απέδειξε πως ό,τι έκανε η κυβέρνησή του σε αυτόν τον τομέα, ήταν πολύ λίγα κι έγιναν και πολύ αργά.
Η ευθύνη της κυβέρνησης είναι προφανής και την ανέλαβε δια της παραίτησης του αρμόδιου υπουργού Κώστα Καραμανλή. Όμως δεν είναι η μόνη κυβέρνηση που ευθύνεται γι’ αυτήν την τραγωδία. Για να συμβεί μια τραγωδία τέτοιων διαστάσεων, συντρέχουν πολλοί λόγοι. Πίσω από κάθε δυστύχημα υπάρχει πάντοτε και ένα “ανθρώπινο λάθος”. Μόνον που, στην περίπτωση του σιδηροδρομικού δυστυχήματος των Τεμπών τα “ανθρώπινα λάθη” ήταν πολλά και διαχρονικά.
Από το στιγμιαίο του σταθμάρχη έως τα πολλά λάθη όσων διατέλεσαν υπουργοί, καθώς και επικεφαλής των σιδηροδρομικών φορέων και Οργανισμών, εδώ και τουλάχιστον μία εικοσαετία.
Με αφορμή τους ολυμπιακούς αγώνες του 2004 είχαν γίνει επενδύσεις στο σιδηροδρομικό δίκτυο. Είχαν αναβαθμιστεί τα συστήματα ασφαλείας. Όμως, μετά την παρέλευση της επίπλαστης ευημερίας και τη χρεοκοπία, όλα αυτά αφέθηκαν στην τύχη τους με αποτέλεσμα, στα πρώτα μνημονιακά χρόνια να καταστούν ουσιαστικά ανενεργά. Τα Κέντρα τηλεδιοίκησης ήταν τυφλά και οι φωτεινοί σηματοδότες κατά μήκος του σιδηροδρομικού δικτύου εκτός λειτουργίας.
Μετά το σοκ των δύο πρώτων μνημονίων, το 2014 η τότε κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου προχώρησε σε διαγωνισμό για την ανάταξη των συστημάτων ασφαλείας. Ο προϋπολογισμός του έργου ήταν κοντά στα 40 εκατ. ευρώ και ο χρόνος περαίωσης τα τρία έτη. Όμως επήλθε η κυβερνητική αλλαγή και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ το 2016, κι ενώ είχε ήδη τρέξει περίπου το 60% του έργου, άγνωστο για ποιους λόγους, το “πάγωσε” για περίπου μία διετία.
Το 2018 αποφασίστηκε ότι απαιτείται μια συμπληρωματική σύμβαση με τον αρχικό ανάδοχο, ύψους 15 εκατ. ευρώ ώστε να αναβαθμιστούν πλήρως τα συστήματα ασφαλείας. Η απόφαση αυτή όμως, δεν υλοποιήθηκε ποτέ ως το καλοκαίρι του 2019 που υπήρξε εκ νέου κυβερνητική αλλαγή.
Αλλά και η σημερινή κυβέρνηση έχασε δύο ολόκληρα χρόνια και χρειάστηκε να φτάσουμε στο 2021 για να υπογραφεί η συμπληρωματική σύμβαση η οποία προέβλεπε ολοκλήρωση του έργου το καλοκαίρι του 2023. Ήταν αυτό το οποίο θα ανακοίνωνε χθες στη Θεσσαλονίκη ο κ. Μητσοτάκης.
Μαζί και με ένα ακόμη έργο που αφορά τη λειτουργία ενός λογισμικού συστήματος το οποίο θα παρακολουθεί σε πραγματικό χρόνο και θα εναρμονίζει όλα τα συστήματα ασφαλείας στο σύνολο του σιδηροδρομικού δικτύου. Η σύμβαση για το έργο αυτό υπογράφηκε στις 31 Μαΐου 2021 με χρόνο παράδοσης τους δέκα μήνες.
Εάν δεν συνέβαιναν όλες αυτές οι αβελτηρίες από μια σειρά κυβερνήσεις, υπουργούς και αρμοδίους, το ανθρώπινο λάθος του σταθμάρχη της Λάρισας θα γινόταν αμέσως αντιληπτό και τίποτε απ’ όσα τραγικά ακολούθησαν δεν θα είχε συμβεί. Η πραγματικότητα όμως, είναι δυστυχώς διαφορετική. Ο κ. Μητσοτάκης ανακοίνωσε χθες “τη σύσταση ανεξάρτητης, υπερκομματικής Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων η οποία θα εξετάσει πλήρως τα αίτια του δυστυχήματος, αλλά και τις διαχρονικές καθυστερήσεις στην υλοποίηση των σιδηροδρομικών έργων».
Οι πολίτες και πρωτίστως οι γονείς των παιδιών που χάθηκαν και οι συγγενείς των θυμάτων περιμένουν ξεκάθαρες απαντήσεις αν και το πολιτικό παρελθόν μας δεν επιτρέπει να αισιοδοξούμε πως και αυτή τη φορά δεν θα υπάρξει “κουκούλωμα”.
Πηγή: makthes.gr