Η ιδιαίτερη γεωπολιτική θέση της Θεσσαλονίκης την έκανε σημαντική για όλους τους κατακτητές στη μακραίωνη ιστορία της.
Γι αυτό και ήταν προτεραιότητα ,η ενσωμάτωσή της στο νεαρό ελληνικό έθνος, μετά την απελευθέρωσή της το 1912. Δεν αντιμετωπίστηκε όμως πάντοτε με τον ανάλογο σεβασμό, και δεν αξιοποιήθηκε, ούτε η θέση, ούτε η ιστορία της , ούτε η συνύπαρξη εθνοτήτων και πολιτισμών, για να γίνει μοχλός ανάπτυξης, κοινωνικής, οικονομικής, πολιτιστικής για όλη τη χώρα.
Πόλη του παρακράτους, μετά τον εμφύλιο, η Ουρανούπολη της δολοφονίας Λαμπράκη, ασφυκτιούσε μέσα σε ξένες φορεσιές ενός ψευδούς ελληνοχριστιανικού αφηγήματος της ιστορίας της πόλης, όπου το παρελθόν κοβόταν και ραβόταν ανάλογα με τις πολιτικές ανάγκες της στιγμής.
Όμως τα μνημεία της, ρωμαϊκά, βυζαντινά, οθωμανικά, οι ωραίες βυζαντινές εκκλησίες της, οι παραδόσεις, το ρεμπέτικο, διαμόρφωναν την πραγματική μορφή της πόλης κάτω από το φερετζέ που της επέβαλλαν επίσημες πολιτικές.
Κάθε πόλη για να αναπτυχθεί και να γίνει μια πόλη που αγκαλιάζει τους κατοίκους της, χρειάζεται έμπνευση και όραμα από τους τοπικούς άρχοντες.
Όχι αποσπασματικές ενέργειες που αντιμάχονται η μία την άλλη.
Αλλά μια ολιστική αντιμετώπιση, όπου τα τεχνικά έργα είναι συμβατά με την πράσινη ανάπτυξη, η καθαριότητα προσβλέπει στην οικονομία, το περιβάλλον και την αισθητική της πόλης, οι συγκοινωνίες εξυπηρετούν τις ανάγκες για ασφαλή και αξιοπρεπή μετακίνηση, έχοντας στόχο τον καθαρό αέρα στην πόλη, με αντιρρυπαντικά και ηλεκτρικά αυτοκίνητα, μείωση των καυσαερίων , περιορισμό των ιδιωτικών αυτοκινήτων , και με στόχο το κέντρο χωρίς αυτοκίνητα, και με πάρκινγκ στις παρυφές της πόλης.
Τα χωρικά σχέδια εντάσσονται στην θεώρηση της πόλης ως όλον, μιας πόλης όπου η οικολογική ισορροπία, η ποιότητα ζωής και η οικονομική ανάπτυξη είναι αλληλοτροφοδοτούμενες και όχι ψευδώς αντιμαχόμενες.
Μια πόλη όπου ο πολιτισμός θα είναι ο συνδετικός ιστός, όλων των παρεμβάσεων. Κι αυτό σημαίνει σεβασμός στην ιστορία της πόλης, της ιστορίας που μας αρέσει, κι αυτής που δεν μας βολεύει, σεβασμός στις αρχαιότητες όλων των περιόδων, διάσωση των αρχαίων στη Βενιζέλου, ανάδειξη των αρχαιοτήτων στο σταθμό Αγίας Σοφίας και αλλού. Αισθητική στα πάρκα, στις πλατείες, τα αγάλματα, στα δημόσια κτίρια, στις στάσεις των λεωφορείων και στους σταθμούς του ΜΕΤΡΟ.
Πολιτισμός σημαίνει καθαρούς δρόμους, καθαρά λεωφορεία, υπόγειους κάδους απορριμμάτων. Καθαρός αέρας και πολύ πράσινο, με φυτά ανθεκτικά και όχι υδροβόρα παντού, και με υπόδειγμα τις ανθισμένες ταράτσες, των δημοτικών κτιρίων.
Πολιτισμός σημαίνει σεβασμός στον άνθρωπο, ανεκτικότητα στο διαφορετικό, αγάπη στο περιβάλλον.
Και βέβαια την τέχνη κοντά στο λαό, προσιτή στους πολίτες σε κάθε γειτονιά. Προστασία του καλλιτεχνικού δυναμικού της πόλης, διάθεση δημοτικών χώρων σε μουσικούς ,θεατρικές ομάδες, εικαστικούς καλλιτέχνες.
Ώστε να γίνει η Θεσσαλονίκη ευρωπαϊκή μητρόπολη ,κέντρο εμπορικών και πολιτιστικών ανταλλαγών, πόλη σύμβολο κατά του φασισμού, με ανάδειξη και εμπλουτισμό των αρετών της πόλης, εξωστρέφεια, και δημιουργικότητα…
Με την πόλη να συμμετέχει ενεργά στον κεντρικό σχεδιασμό και την υλοποίηση μιας πολιτικής ειρήνης και συνεργασίας στην ευρύτερη περιοχή. Μια πόλη του αύριο που σέβεται το παρελθόν της
ΠΗΓΗ: parallaximag.gr