Ένα πέτρινο σκηνικό με ιστορία…
Το κάθε ελληνικό χωριό έχει τη δική του ομορφιά και ιδιαιτερότητα. Από παράξενες ιστορίες που μπορεί να διηγηθεί έως και το πώς πήρε το όνομά του ή πόσα χρόνια κατοικείται αδιάλειπτα. Και τις περισσότερες φορές μιλάμε για αιώνες ζωής. Κάποια ελληνικά χωριά ξεχωρίζουν επίσης και για την τοπική τους διάλεκτο. Όπως ένα χωριό στη Ρόδο, το οποίο έχει τη δική του τοπική διάλεκτο, μια γλώσσα την οποία δεν καταλαβαίνεις εάν δεν είσαι από εκεί. Αυτό το χωριό είναι ο Αρχάγγελος και μπορείς να διαβάσεις περισσότερα γι’ αυτό ΕΔΩ. Υπάρχει, λοιπόν, και ένα άλλο ελληνικό χωριό το οποίο έχει ένα άλλο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό. Οι περισσότεροι κάτοικοι έχουν αρχαία ονόματα και αυτό είναι μια παράδοση ετών. Περνάει, δηλαδή, από γενιά σε γενιά. Εκτός από αυτό χαρακτηριστικό, το Καπέσοβο, όπως λέγεται το χωριό αυτό των Ιωαννίνων πρόκειται για μια περιοχή μοναδικής φυσικής ομορφιάς η οποία… έχει γίνει και τραγούδι. Καθόλου τυχαίο για ένα τέτοιο όμορφο μέρος.
Το ελληνικό χωριό που οι περισσότεροι κάτοικοι έχουν αρχαία ονόματα
Το Καπέσοβο είναι ένα πανέμορφο χωριό που αποτελεί ταυτόχρονα ένα εξαίσιο δείγμα της παραδοσιακής ηπειρωτικής αρχιτεκτονικής η οποία μέσα από τους μαστόρους της πέτρας, ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο. Το χωριό κατοικείται περίπου 4 αιώνες ιδρύθηκε γύρω στον 16ο αιώνα. Εντυπωσιακά πέτρινα σπίτια, καλοδιατηρημένα καλντερίμια, επιβλητικά αρχοντικά μέσα σε ένα υπέροχο ορεινό τοπίο, καθώς είναι σκαρφαλωμένο πάνω από τη χαράδρα της Μεζαριάς στο Ζαγόρι και σε υψόμετρο 1100 μ. Έχει χαρακτηριστεί παραδοσιακός οικισμός, ενώ χαρακτηριστικό του χωριού είναι τα ονόματα των κατοίκων του.
Πώς προέκυψε όμως το να έχουν οι περισσότεροι κάτοικοι αρχαία ονόματα. Αν βρεθείς ποτέ σε εκείνα τα χωριά της Ηπείρου και συγκεκριμένα στο Καπέσοβο θα ακούσεις πολλούς κατοίκους να τους φωνάζουν Πλάτωνα ή Θουκυδίδη. Αυτή η συνήθεια και η ονοματοδοσία ξεκίνησε από τον 19ο αιώνα αφενός γιατί οι κάτοικοί του ήταν μορφωμένοι με κλασική παιδεία, αφετέρου γιατί έτσι ήθελαν να τονώσουν αφετέρου γιατί έτσι ήθελαν να τονώσουν το φρόνημα και την ελληνικότητα της τουρκοκρατούμενης τότε περιοχής.
Πηγή φωτογραφίας: Pvoucharas
Κατά τη διάρκεια του 17ου αιώνα και του 18ου αιώνα πολλοί κάτοικοι από το Καπέσοβο διακρίθηκαν ως καλλιτέχνες. Και συγκεκριμένα ως ξυλογλύπτες και αγιογράφοι. Μάλιστα είναι γνωστό πως πολλές από τις εκκλησίες του Ζαγορίου αλλά και γενικά της Ηπείρου διακοσμήθηκαν από αυτών των σπουδαίων καλλιτεχνών.
Το πέτρινο Ζαγόρι
Η περιοχή του Ζαγορίου στην Ήπειρο είναι ένας πέτρινος τόπος που ξεχωρίζει για δύο πράγματα. Αφενός το φυσικό τοπίο και το κάλλος του αφετέρου για την αρχιτεκτονική του που ξεχώρισε όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο. Τα Ζαγοροχώρια είναι 46 στο σύνολο και το καθένα έχει τη δική του ομορφιά και χάρη. Αυτό που είναι κοινό όμως σε όλα είναι η αρχιτεκτονική και η ρυμοτομία τους που είναι βασισμένη πάνω στην πέτρα και σε μια παραδοσιακή τεχνική.
Το όνομα «Ζαγόρι» είναι σλαβικό και σημαίνει «πέρα από τα βουνά». Και αυτό το όνομα εξηγείται στο μυαλό σου με το που φτάνεις στην περιοχή. Τριγύρω σου βουνά που προκαλούν δέος, πέτρες με παράξενους επιβλητικούς σχηματισμούς και καταπράσινα δάση. Και εκεί μέσα μυστικά μονοπάτια, τρεχούμενα νερά και εικόνες που δε θα ξεχάσεις ποτέ αν τις αντικρίσεις μια φορά στη ζωή σου. Επιπλέον, αυτό που κάνει την περιοχή να ξεχωρίζει είναι ότι όποτε κι αν κανονίσεις μια εκδρομή εκεί, κάθε εποχή του χρόνου είναι διαφορετική. Και αυτός είναι και ο λόγος που οι περισσότεροι επισκέπτονται τα Ζαγοροχώρια πάνω από μία φορά σε σύντομο διάστημα. Για να δουν πώς και πόσο αλλάζει μαγικά η φύση τον κάθε μήνα. Ο αγαπημένος μας είναι ο Νοέμβριος. Ίσως και ο Μάρτιος. Αλλά και ο Αύγουστος! Όπως καταλαβαίνεις, δύσκολα διαλέγεις.
ΠΗΓΗ: newsbeast.gr