Μέχρι τώρα η ζωή επιφύλαξε αρκετές δυσκολίες στη 12χρονη Arezu. Ένα κορίτσι από το Αφγανιστάν που ζει στη Λέσβο, αλλά εκείνη με πείσμα, υπομονή και καλή θέληση τα κατάφερε και δίνει μαθήματα ζωής.
Κι ενώ η κατάσταση στην Ελλάδα δεν της επέτρεψε να συνεχίσει απρόσκοπτα την εκπαίδευσή της στο γυμνάσιο, χάρη στην επιμονή της μητέρας της αλλά και στο πόσο καλή μαθήτρια αποδείχθηκε η ίδια, παρότι ζει μόλις δύο χρόνια στη χώρα μας, πήρε υποτροφία για να συνεχίσει στην Αμερική.
Την ιστορία της μικρής Arezu φέρνει στο φως η Ύπατη Αρμοστεία για τους Πρόσφυγες. «Θα πρέπει να σκεφτόμαστε ανοιχτόμυαλα… γιατί μαθαίνουμε πιο πολλά πράγματα όταν δεν ακολουθούμε την πεπατημένη. Είναι σαν ένα κλουβί, ενώ εμείς πρέπει να είμαστε ελεύθερα πουλιά», λέει η Arezu. Καθώς είχε μια πιο άνετη ζωή στο Αφγανιστάν και εργαζόταν στον χώρο της εκπαίδευσης, η Mariam, η μητέρα της Arezu, αναλογίζεται τις δυσκολίες που αντιμετώπισε φτάνοντας στην Ελλάδα, όπου έπρεπε να βρει τον δρόμο της από την αρχή.
Όμως αυτό δεν την πτόησε. Παρά τις προκλήσεις παραμένει αισιόδοξη. Μόλις έφτασε στο κέντρο υποδοχής στη Μόρια το 2019, η Mariam ξεκίνησε αμέσως να εργάζεται εθελοντικά ως διερμηνέας. Έχει εργαστεί για πολλές μη κυβερνητικές οργανώσεις και σήμερα είναι υπεύθυνη σύνδεσης με την κοινότητα σε μια μη-κυβερνητική οργάνωση εταίρο της Ύπατης Αρμοστείας που υποστηρίζει επιζήσασες και επιζήσαντες έμφυλης βίας. Εκτός από αυτό, είναι ενεργό μέλος της προσφυγικής κοινότητας και συμβάλλει στις προσπάθειες να υποστηριχθεί η ένταξη των προσφύγων στην Ελλάδα.
Η επιμονή της μητέρας έφερε την επιβράβευση στη κόρη της
Για τη Mariam, η εκπαίδευση έρχεται πρώτη, πριν από οτιδήποτε άλλο. Έχει εμφυσήσει την αξία αυτή στη μεγαλύτερή της κόρη. Ήταν πολύ δύσκολο για την Arezu να πάει στο τοπικό δημοτικό σχολείο στη Λέσβο, αλλά χάρη στην επιμονή της μητέρας της, της δόθηκε τελικά αυτή η ευκαιρία και τα αποτελέσματα τη δικαίωσαν. Μέσα σε τρεις μήνες κατάφερε να ενταχθεί ομαλά και άρχισε να μιλάει αρκετά καλά τα ελληνικά. Πολύ γρήγορα άρχισε να παίρνει τους μεγαλύτερους βαθμούς στην τάξη της. […] Η μητέρα της βλέποντας τα ταλέντα της και αποφασισμένη να της δώσει κάθε ευκαιρία στη ζωή, χτύπησε όποια πόρτα έβρισκε για να ζητήσει μια υποτροφία για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση της κόρης της.
Τελικά έλαβε απάντηση από την Πρεσβεία των ΗΠΑ στην Ελλάδα, η οποία την ενθάρρυνε να κάνει αίτηση για υποτροφία στο Διεθνές Σχολείο της Βοστώνης. Για μια ακόμα φορά, η Arezu αρίστευσε στις εξετάσεις και τη συνέντευξή της. Φέτος τον Μάιο, η οικογένεια έμαθε ότι η Arezu έγινε δεκτή και κατάφερε να πάρει την υποτροφία. Μια πλήρως χορηγούμενη υποτροφία για πενταετή φοίτηση στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. «Πηγαίναμε να επισκεφθούμε το σημείο όπου έφτασε η βάρκα μας στη Λέσβο. Ήταν εκείνη ακριβώς τη στιγμή που έλαβα το τηλεφώνημα από το σχολείο στις ΗΠΑ.
«Ήταν μια στιγμή που έδωσε μια αχτίδα φωτός στους σκοτεινούς καιρούς που ζούμε», λέει η Mariam. Μόλις δώδεκα ετών, παρά τις δυσκολίες στη ζωή δείχνει ανεξάντλητη αντοχή και δύναμη. «Θέλω να πάω. Θέλω να σταθώ στα δικά μου πόδια. Είμαι ενθουσιασμένη και ανυπομονώ να σπουδάσω. Θέλω να γίνω γιατρός ώστε να μπορώ να βοηθάω άλλους ανθρώπους αλλά και την οικογένειά μου. Θέλω να γίνω καρδιολόγος ή ίσως νευροχειρουργός», προσθέτει όλο χαρά.
Πηγή: UNHCR Ελλάδα