Τα ξύλα που δεν πρέπει να καις στο τζάκι σου

Προστάτεψε την υγεία σου

Μόλις έφτιαξες το νέο σου τζάκι και σχεδιάζεις να το ανάψεις τώρα που ο καιρός κρυώνει. Γνωρίζεις όμως ότι δεν πρέπει να καις σκουπίδια ή ξύλο με επίστρωση λούστρου ή βαφή; Κάτι τέτοιο μπορεί να απελευθερώσει στον αέρα τοξικές ή επιβλαβείς χημικές ουσίες που θα εισπνεύσεις. Δες ποια καυσόξυλα ΔΕΝ πρέπει να αγοράζεις.

Η αιθαλομίχλη είναι επικίνδυνη για το αναπνευστικό και όχι μόνο και βλάπτει τον αέρα που εισπνέουν οι συμπολίτες μας αλλά κι εμείς μέσα στο ίδιο μας το σπίτι. Η ακατάλληλη ξυλεία για το τζάκι δημιουργεί εσωτερική ρύπανση. Σκέψου πώς ένα παραδοσιακό τζάκι εκλύει στην ατμόσφαιρα 30 φορές περισσότερα αιωρούμενα σωματίδια από ότι ένας καλά συντηρημένος καυστήρας πολυκατοικίας με 25 διαμερίσματα!

Ποια ξύλα δεν πρέπει να καις

Η ποιότητα του ξύλου, εκτός από το θέμα της ρύπανσης του ατμοσφαιρικού αέρα και τη συμβολή στη δημιουργία αιθαλομίχλης, έχει μεγάλη σχέση και με την ποιότητα του αέρα μέσα στο σπίτι. \

Χλωρό ξύλο

Όταν κόβεται ένα ζωντανό δέντρο, το ξύλο πρέπει να ωριμάσει ή να στεγνώσει για τουλάχιστον έξι έως εννέα μήνες πριν καεί. Το φρεσκοκομμένο ξύλο είναι υγρό και δύσκολο να ανάψει. Αλλά ακόμη κι αν ανάψει καίγεται πολύ γρήγορα και καπνίζει φρικτά. Πώς να το ελέγξεις: εάν ο φλοιός του είναι κολλημένος στο ξύλο ή είναι υγρό το ξύλο κάτω από αυτόν είναι κακό σημάδι.

Μεγάλα ξύλα

Μην αγοράζεις πολύ μεγάλα καυσόξυλα που δεν χωρούν εύκολα μέσα στο τζάκι. Εάν έχουν μεγάλη διάμετρο πρέπει να τα κόψεις προτού μπορέσεις να τα χρησιμοποιήσεις. Η κοπή ξύλων είναι εξαιρετική άσκηση, αλλά αν θέλεις απλώς να ανάψεις φωτιά εδώ και τώρα είναι σίγουρα εμπόδιο.

istockphoto

Ξύλο που δεν είναι από τον τόπο σου

Ρώτησε τον πωλητή πού κόπηκε το ξύλο. Εάν κόπηκε ή αποθηκεύτηκε πολύ μακριά από την περιοχή σου, καλύτερα να το αφήσεις κάτω. Τα καυσόξυλα που ταξιδεύουν πολύ μακριά είναι ο νούμερο ένα τρόπος με τον οποίο τα ζωύφια των ξύλων και οι ασθένειες εξαπλώνονται και στη δική σου περιοχή! Αν και τα παράσιτα ταξιδεύουν αργά από μόνα τους, η μετακίνηση ενός μολυσμένου κορμού μπορεί να θέσει σε κίνδυνο νέα δάση και να υπονομεύσει τις προσπάθειες διατήρησής τους. Εκατομμύρια δέντρα και χιλιάδες στρέμματα δάσους έχουν υποστεί σοβαρές ζημιές από αυτά τα μη ιθαγενή παράσιτα.

Μαλακό ξύλο

Γνωρίζεις τι είδους ξύλο είναι τα καυσόξυλα που αγοράζεις; Δέντρα όπως πεύκο, έλατο ή κυπαρίσσι έχουν «μαλακό» ξύλο, το οποίο καίει γρήγορα, αφήνει λίγα κάρβουνα και δημιουργεί πολύ καπνό που μπορεί να καλύψει την καμινάδα με αιθάλη (μακροπρόθεσμα αυτό δεν είναι ασφαλές για την υγεία σου). Γενικά είναι πολύ εύφλεκτα και επικίνδυνα για ανεξέλεγκτη καύση.

Ξύλο θαλάσσης

Η καύση ξύλων θαλάσσης είναι κακή ιδέα, καθώς μπορεί να απελευθερωθούν τοξικές ή επιβλαβείς χημικές ουσίες όταν καίγονται. Ίσως είναι πιο ασφαλές να χρησιμοποιείς τα ευρήματα της παραλίας για διακόσμηση.

Δηλητηριώδης κισσός

Η καύση δηλητηριώδους κισσού, δηλητήριο σουμάκ, δηλητήριο βελανιδιάς ή σχεδόν οτιδήποτε άλλο με “δηλητήριο” απελευθερώνει μια καυστική ρητίνη, το αιθέριο έλαιο urushiol στον καπνό. Εάν το αναπνεύσεις μπορεί να ερεθίσει τους πνεύμονες και να δημιουργήσει σοβαρά αλλεργικά αναπνευστικά προβλήματα.

Πικροδάφνη

Οι θάμνοι της πικροδάφνης ευδοκιμούν στα μεσογειακά κλίματα και κάθε μέρος του είναι τοξικό. Μην το κάψεις και μην χρησιμοποιήσεις καν ένα κλαδί για διακόσμηση.

Βαμμένα ξύλα και χημικά προσανάμματα

Σύμφωνα με το ΚΕΕΛΠΝΟ απαγορεύεται ρητά η καύση βαμμένων (ειδικότερα με λαδομπογιές) ή βερνικωμένων ξύλων, κομματιών από έπιπλα και κάθε είδους πλαστικού, καθώς αυτά οδηγούν σε εκπομπή τοξικών αερίων μέσα και έξω από το σπίτι. Απαγορεύεται επίσης η χρήση χημικών προσαναμμάτων καθώς και η αγορά ξυλείας εμποτισμένης με χημικά, που αποσκοπούν σε αργή καύση, εύκολο άναμμα κ.λπ.

Ποια είναι τα συνήθη είδη καυσόξυλων 

istockphoto

Τα καλύτερα καυσόξυλα θεωρούνται η λευκή δρυς (το λεγόμενο «δένδρο»), το πουρνάρι και η ελιά.

Δρυς:  Παράγει μεγάλη φλόγα, η καύση του διαρκεί αρκετές ώρες. Είναι μια οικονομική επιλογή.

Οξιά: Είναι σκληρό, πυκνό και με μεγάλο βάρος ξύλο, έχει μεγάλη διάρκεια καύσης, μικρότερη όμως από την αντίστοιχη της δρυός ή της ελιάς. Δεν σκάει και ανάβει εύκολα.

Ελιά: Το καλύτερο ξύλο για καύση στο τζάκι. Παράγει μικρή φλόγα, ανάβει εύκολα, έχει μεγάλη διάρκεια καύσης.

Πεύκο: Ανάβει εύκολα λόγω της περιεκτικότητας του σε ρετσίνι, καίγεται γρήγορα, και επομένως δεν συμφέρει. Επίσης, σκάει και απαιτείται προσοχή κατά τη διάρκεια της καύσης του.

Έλατο: Ανάβει εύκολα και προσφέρει μεγάλη φλόγα, προσοχή όμως στην ερυθρελάτη γιατί σκάει.

Πουρνάρι: Είναι σκληρό ξύλο και προσφέρει υψηλή και σταθερή απόδοση θερμική απόδοση με μεγάλη διάρκεια.

Μπρικέτες: Καυσόξυλα σε συμπιεσμένη μορφή, με μεγάλη διάρκεια καύσης, η οποία μπορεί να φτάσει και τις 12 ώρες, δεν σκάνε και δεν παράγουν μεγάλες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα. Χαρακτηρίζονται από μεγάλη θερμική απόδοση και λόγω του συμπιεσμένου τους όγκου είναι εύκολα στην αποθήκευση. Είναι ιδανικές για ενεργειακά τζάκια και σόμπες.

Το μυστικό για καλή φωτιά

Μην στριμώχνεις τα ξύλα μεταξύ τους για να μπορεί να κυκλοφορεί ο αέρας ανάμεσά τους και να τα τροφοδοτεί με το απαραίτητο για την καύση, οξυγόνο.

Πηγή: bestofyou.gr

Social media & sharing icons powered by UltimatelySocial