Ο οπαδισμός είναι η προπαιδεία του φασισμού, του μίσους και του φόνου.
Οι άνθρωποι που εν χορώ βρίζουν τις μανάδες των συνανθρώπων τους επειδή βρίσκονται στην απέναντι κερκίδα είναι ήδη θέση φασίστες και εν δυνάμει δολοφόνοι.
Πολλοί από εμάς συμμετείχαμε ως νέοι σε αυτό, λογαριάζοντας το για μια πηγαία λαϊκή έκφραση – μα η συμμετοχή μας και οι μνήμες μας δεν πρέπει να θολώνουν το νου μας. Οι κερκίδες των γηπέδων είναι το εκκολαπτήριο του φόνου.
Τα δρεπάνια τα βάζουν στα χέρια των νέων ένα ολόκληρο σύστημα χειραγώγησης της νεανικής ορμής και μετατροπής της σε τελετουργία θανάτου.
Πολιτικοί και οικονομικοί άρχοντες, δήμαρχοι, καναλάρχες και παράγοντες – αυτοί δίνουν το σύνθημα, αυτοί φτιάχνουν στρατούς δολοφόνων. Κι όσοι τα φωνάζουν όλα αυτά εδώ και χρόνια είναι “κομπλεξικοί που δεν ξέρουν την γιορτή του να είσαι οπαδός”.
Με άλλα λόγια: Όσοι βρίσκονται στις κερκίδες των γηπέδων κάθε Κυριακή ταΐζουν και ανακυκλώνουν το σύστημα της θανατερής βίας.
Και είναι συναυτουργοί στον φόνο του παιδιού. Όλοι και όλες.
*Κείμενο από ανάρτηση του συγγραφέα Θανάση Τριαρίδη στο facebook
Πηγή: parallaximag.gr