Η 18η Απριλίου κάθε χρόνου έχει ορισθεί από την UNESCO και το Διεθνές Συμβούλιο Μνημείων και Τοποθεσιών (ΙCOMOS) ως Παγκόσμια Ημέρα Μνημείων και Τοποθεσιών
Η 18η Απριλίου κάθε χρόνου έχει ορισθεί από την UNESCO και το Διεθνές Συμβούλιο Μνημείων και Τοποθεσιών (ΙCOMOS) ως Παγκόσμια Ημέρα Μνημείων και Τοποθεσιών (International Day for Monuments and Sites). Η πρόταση έγινε στις 18 Απριλίου του 1982, κατά τη διάρκεια ενός συμποσίου του ICOMOS στην Τυνησία και υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση της UNESCO τον Νοέμβριο του 1983.
Η επέτειος αυτή αποβλέπει στην ευαισθητοποίηση του κοινού στο σημαντικό θέμα της προστασίας της Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Για το σκοπό αυτό διοργανώνονται σ’ όλο τον κόσμο κάθε μορφής εκδηλώσεις, με τις οποίες επιδιώκεται όχι μόνο να γίνουν γνωστά στο ευρύτερο κοινό η σημασία των μνημείων κάθε χώρας και τα προβλήματά τους, αλλά και να προωθηθεί η υπόθεση της προστασίας και ένταξή τους στη σύγχρονη κοινωνική, πολιτιστική και οικονομική ζωή.
Το θέμα που επιλέχθηκε για το έτος 2020 είναι «Πολιτιστική Κληρονομιά και Πολιτισμοί από κοινού: κοινές ευθύνες προστασίας και ανάδειξης». Το θέμα εκφράζει το οικουμενικό περιεχόμενο της πολιτιστικής κληρονομιάς ως τμήματος μιας «από κοινού» ταυτότητας, σε μια εποχή ραγδαίων πληθυσμιακών μετακινήσεων, περιβαλλοντικών αλλαγών και συγκρούσεων. Στην «πληθυντικοποίηση», μάλιστα, του Πολιτισμού αναγνωρίζεται ότι η πολιτιστική κληρονομιά -τόποι, τοπία, μνημεία, πρακτικές ή συλλογές- νοηματοδοτούνται συχνά και αποκτούν αξία μέσα από πολυποίκιλες ομάδες και κοινότητες. Ο ίδιος θεματικός πυρήνας αναφέρεται στις σχέσεις ανάμεσα στους πολιτισμούς ή τις πολιτισμικές ομάδες και τη συλλογική ευθύνη για τη φροντίδα και προστασία των σημαινόντων χαρακτηριστικών, εννοιών και αξιών της πολιτιστικής κληρονομιάς.
Σε μια ιστορική προοπτική, οι πολιτισμοί και οι κοινωνίες παρουσιάζουν κοινές/από κοινού πολιτιστικές πρακτικές, τρόπους εφαρμογής και οπτικές. Σε ορισμένες περιπτώσεις αυτά τα χαρακτηριστικά έχουν επιβληθεί άνωθεν και υπ αυτόν τον τρόπο καθίστανται περισσότερο αντικείμενο αντιπαράθεσης, παρά συλλογικής αποδοχής (βλ. θρησκευτικές πεποιθήσεις). Σε άλλες περιπτώσεις η γνώση και οι πρακτικές που εκπορεύονται από αυτήν, μπορεί να ελέγχονται στενά, ακυρώνοντας έτσι την έννοια του «μοιράσματος» (π.χ. σε πολλούς ιθαγενείς πολιτισμούς), ενώ μνημεία της πολιτιστικής κληρονομιάς δέχονται καταστροφικά πλήγματα, εξαιτίας του συμβολικού τους χαρακτήρα (βλ. τους Βούδες στο Bamiyan). Τέλος, τόποι με διαμφισβητούμενη αξία, συχνά οδηγούν σε δημόσιες αντιπαραθέσεις, αναφορικά με την ανάγκη ή μη διατήρησή τους (βλ. το σύγχρονο κτήριο Sirius στο Σίδνεϊ).
Το Διεθνές Συμβούλιο Μνημείων και Τοποθεσιών ICOMOS, που εδρεύει στο Παρίσι, είναι ο πιο έγκυρος διεθνής, επαγγελματικός, μη κυβερνητικός οργανισμός τεχνικός σύμβουλος της UNESCO για την προστασία της Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Έχει ως μέλη ειδικούς επιστήμονες (αρχαιολόγους, αρχιτέκτονες, χημικούς, νομικούς κ.ά) από όλο τον κόσμο και δραστηριοποιείται σε 104 χώρες στις 5 ηπείρους.
Το Ελληνικό Τμήμα του ICOMOS οργανώνει κάθε χρόνο εκδηλώσεις με την ευκαιρία της παραπάνω επετείου. Στα πλαίσια των παραπάνω εκδηλώσεων, το Ελληνικό ICOMOS έχει προτείνει δράσεις για την καθιέρωση της ημέρας αυτής, ως ημέρα ελεύθερης εισόδου στα μνημεία, τη δημοσιοποίηση κάθε χρόνο την ημέρα αυτή καταλόγου των αγαθών της πολιτιστικής κληρονομιάς που απειλούνται, την ευαισθητοποίηση των νέων στο θέμα της προστασίας και διατήρησης των μνημείων.
Κατάλογος των αγαθών παγκόσμιας κληρονομιάς στην Ελλάδα
- 1986 Ναός Επικουρείου Απόλλωνα στις Βάσσες
- 1987 Δελφοί
- 1987 Ακρόπολη
- 1988 Άθως
- 1988 Μετέωρα
- 1988 Παλαιοχριστιανικά και Βυζαντινά Μνημεία Θεσσαλονίκης
- 1988 Επίδαυρος
- 1988 Μεσαιωνική πόλη της Ρόδου
- 1989 Μυστράς
- 1989 Ολυμπία
- 1990 Δήλος
- 1990 Μονή Δαφνίου, Μονή Οσίου Λουκά, Νέα Μονή Χίου
- 1992 Πυθαγόρειο και Ηραίον Σάμου
- 1996 Βεργίνα
- 1999 Μυκήνες, Τίρυνς
- 1999 Χώρα, Ιερά Μονή Αγ. Ιωάννη Θεολόγου και Σπήλαιο της Αποκάλυψης Πάτμου
- 2007 Ιστορική πόλη της Κέρκυρας
ΠΗΓΗ: SanSimera.gr