Τι πιο όμορφο από το να συνδυάσεις το χόμπι σου με την δουλειά σου; Ο Παντελής Μουζακίδης όχι μόνο το επιχείρησε αλλά βιώνει την επιτυχία ως travel blogger. Ο Thessalonikios ισορροπεί την ζωή του ανάμεσα στην λογιστική και στα ταξίδια, με αγαπημένο το μότο του να είναι, «εργάζομαι για να ζω και ζω για να ταξιδεύω».
Ο ίδιος τα τελευταία δύο χρόνια ξεκίνησε ένα travel blog, τον Θεσσαλονικιό για να μοιράζεται όλες τις πληροφορίες- εμπειρίες που θα χρειαστεί κάποιος για ένα ταξίδι. Η Parallaxi μίλησε με τον Παντελή Μουζακίδη γνωστό και ως O Thessalonikios για τις αλλαγές που ήρθαν στην ζωή του μέσω της καραντίνας και την έλευση της πανδημίας.
Τι ήταν αυτό -και πότε- που σας ώθησε να ξεκινήσετε «τον Θεσσαλονικιό»;
Με την αρθρογραφία ασχολούμαι αρκετά χρόνια, έχοντας περάσει από πολλές θεματικές μέχρι να καταλήξω στο ταξίδι. Είναι όμως μερικές φορές στη ζωή που σου έρχονται κάποια σημάδια και αυτό που απλά πρέπει να κάνεις είναι να τα ερμηνεύσεις σωστά. Αυτό έκανα και εγώ. Ύστερα από ένα περιστατικό που με σημάδεψε, αποφάσισα να αφοσιωθώ σε αυτό που αγαπώ περισσότερο. Το ταξίδι. Έτσι πριν από περίπου δύο χρόνια ξεκίνησα ένα travel blog, «τον Θεσσαλονικιό», για να μοιράζομαι όλα όσα εγώ αναζητώ από ένα ταξίδι.
Συγκεντρωμένες πληροφορίες δηλαδή, που θα λύσουν τα χέρια του εκάστοτε επίδοξου ταξιδιώτη. Χωρίς αμφιβολία είναι η καλύτερη απόφαση που έχω πάρει ποτέ στη ζωή μου.
Πέραν της σελίδας σας εργάζεστε και ως οικονομολόγος- λογιστής πώς διατηρείται μία ισορροπία ανάμεσα στα δύο;
Αν τοποθετούσαμε σε μια ευθεία γραμμή την δουλειά γραφείου και τα ταξίδια, σίγουρα το μεν θα ήταν στην μια άκρη και το δε στην άλλη. Παρόλο που λοιπόν μιλάμε για δύο τελείως διαφορετικές ασχολίες, έχω καταφέρει να τις ισορροπήσω μέσα στο μυαλό μου και η μια να συμπληρώνει την άλλη. Τα ταξίδια αποτελούν την ψυχοθεραπεία μου και την διέξοδο από την απαιτητική μου καθημερινότητα, ενώ η λογιστική μου ιδιότητα μου επιτρέπει να υποστηρίζω οικονομικά αυτό που αγαπώ όσο τίποτα άλλο στον κόσμο. Άλλωστε αυτό είναι και το moto μου, «εργάζομαι για να ζω και ζω για να ταξιδεύω».
Πώς είναι, αν γίνεται να το βάλουμε σε ένα πλαίσιο επαγγέλματος να είστε travel blogger, απολαμβάνετε το ίδιο τα ταξίδια όπως πριν την δημιουργία της σελίδας σας, έχει δημιουργηθεί κάποιο άγχος μην μείνετε χωρίς περιεχόμενο;
Σίγουρα όταν διατηρείς ένα travel blog είσαι «υπόλογος» σε αυτούς που σε ακολουθούν. Σε αυτούς που περιμένουν να δουν από εσένα όμορφες εικόνες, να μάθουν χρήσιμες πληροφορίες και να ταξιδέψουν μαζί σου. Θα ήμουν ψεύτης λοιπόν αν θα έλεγα ότι δεν έχω άγχος για το αν αυτό που δημιουργώ θα τους αρέσει. Θεωρώ όμως ότι η επιτυχία του συγκεκριμένου blog είναι ότι ουσιαστικά δεν έχω αλλάξει κάτι στον τρόπο που ταξιδεύω. Μπορεί να κάτσω περισσότερο σε ένα σημείο για να βγάλω φωτογραφίες ή να ερευνήσω βαθύτερα κάποια ιστορικά στοιχεία ενός τόπου, όμως δεν θα κάνω κάτι ή θα πάω κάπου απλά για τους άλλους. Αντιθέτως, μέσα από το travel blogging έχω καταφέρει να αναπτύξω δεξιότητες, οι οποίες έχουν βελτιώσει τα ταξίδια μου.
Τι αίσθημα σας κάνουν να νιώθετε τα ταξίδια, τι είναι αυτό που σας έχει λείψει περισσότερο;
Για μένα το να ταξιδεύω δεν είναι επιλογή, αλλά ανάγκη! Είναι αυτό που με γεμίζει σαν άνθρωπο και μου δίνει δύναμη για να ζω. Με κάνει χαρούμενο, δημιουργικό και ταπεινό. Άλλωστε μόνο έτσι μπορεί κανείς να δει πόσο μικρό χώρο καταλαμβάνει σε αυτό τον κόσμο. Όμως το να ταξιδέψω με τα σημερινά δεδομένα δεν ξέρω αν μπορεί να με κάνει να αισθανθώ έτσι. Πρόσωπα κρυμμένα πίσω από μάσκες, φόβος για το αύριο και πόλεις φαντάσματα. Στην ερώτηση λοιπόν τι μου έχει λείψει περισσότερο, η απάντηση είναι πολύ απλή για μένα. Η κανονικότητα. Αυτά που θεωρούσαμε δεδομένα και εν τέλει μόνο δεδομένα δεν ήταν. Μια βόλτα σε μια κατάμεστη από κόσμο πλατεία χωρίς περιορισμούς, μια εξόρμηση σε έναν κοντινό ή και όχι τόσο τόπο, ένας καφές με φίλους και γνωστούς. Καθώς όπως μας δίδαξε αυτή η κατάσταση, η ευτυχία δεν κρύβεται στα πολύπλοκα και στα εξεζητημένα, αλλά στα απλά καθημερινά πράγματα.
Στην σελίδα σας δηλώνετε πώς έχετε βάλει στόχο να ταξιδέψετε και τις 237 χώρες του πλανήτη μας, πώς αποφασίσατε «να κάνετε τον γύρο του κόσμου» και πόσες χώρες έχετε επισκεφτεί μέχρι σήμερα;
Ουτοπικός ή όχι, αυτός είναι ο στόχος μου. Να καταφέρω να πατήσω το πόδι μου σε κάθε σημείο αυτού του πλανήτη. Δεν είμαι συλλέκτης χωρών ή πόλεων, είμαι συλλέκτης εμπειριών και αναμνήσεων. Δεν πρόκειται για κάποια εμμονή, αλλά για ένα κίνητρο ώστε να μάθω περισσότερα πράγματα για ανθρώπους και τόπους τελείως διαφορετικούς από ότι έχω συνηθίσει. Μέχρι σήμερα έχω καταφέρει να επισκεφθώ 25 χώρες και εκατοντάδες πόλεις, ενώ Θεού θέλοντος και Covid επιτρέποντος, αυτός ο αριθμός σύντομα θα αυξηθεί κατά πολύ!
Θα σας ταξιδέψω στον Μάρτιο του 2020, η χώρα μπαίνει σε ένα αυστηρό lockdown πώς αντιδράσατε στο πρώτο και στο δεύτερο lockdown;
Σίγουρα η πρώτη αντίδραση ήταν το σοκ. Θυμάμαι να βρίσκομαι στο Πήλιο και να βλέπω στην τηλεόραση ότι από αύριο κλείνουν τα πάντα! Καταστήματα, καφέ, εστιατόρια, ξενοδοχεία. Θυμάμαι ακόμη ότι την επόμενη μέρα δεν φάγαμε σχεδόν τίποτα, καθώς δεν υπήρχε κάτι ανοιχτό! Το δεύτερο συναίσθημα ήταν η απελπισία. Είχα κλείσει τέσσερα ταξίδια, το πρώτο από αυτά μάλιστα ήταν σε λίγες μέρες. Ακύρωση εισιτηρίων, ξενοδοχείων κλπ και σίγουρα πολλά χαμένα χρήματα. Ακολούθησε η συνειδητοποίηση της κατάστασης και η αναζήτηση τρόπων να ξεφύγω από το τέλμα που είχα φτάσει. Κάνοντας μια μικρή ανασκόπηση μετά από τόσους μήνες, θεωρώ ότι τελικά τα κατάφερα μια χαρά. Το δεύτερο lock down για μένα ήταν κάτι το αναμενόμενο. Δεν μου προκάλεσε έκπληξη η ανακοίνωση του και με βρήκε απόλυτα έτοιμο και προετοιμασμένο μέχρι και σήμερα που μιλάμε.
Αν μπορείτε περιγράψτε πώς ένας travel blogger βιώνει την καραντίνα και τις απαγορεύσεις για ταξίδια. Φαντάζομαι πέραν της επιρροής στο κομμάτι της δουλειάς σας, υπάρχει και ψυχολογικός αντίκτυπος;
Αυτή την στιγμή θα έλεγα πως νιώθω σαν ένα πουλί, κλειδωμένο μέσα στο κλουβί του. Θέλει να πετάξει για να εξερευνήσει νέους τόπους αλλά δυστυχώς δεν του επιτρέπεται. Γενικά πάντως είμαι ένας αισιόδοξος άνθρωπος και προσπαθώ πάντα να βρίσκω τα θετικά, ακόμη και σε αρνητικές καταστάσεις. Έτσι παρόλο που δεν μπορώ ουσιαστικά να ταξιδέψω αυτή τη περίοδο, έχω προσπαθήσει να εκμεταλλευτώ αυτό το χρονικό διάστημα όσο πιο δημιουργικά γίνεται. Αρχικά, ξεκίνησα κάποια projects, τα οποία είχα καιρό στο μυαλό μου, όμως δεν είχα τον χρόνο να τα υλοποιήσω. Ακόμη, έγραψα και συνεχίζω να γράφω για προορισμούς που έχω επισκεφτεί παλαιότερα, ενώ δούλεψα πάνω στο ίδιο το blog, κάνοντας αλλαγές που θεωρούσα απαραίτητες. Tέλος, επειδή το μικρόβιο του ταξιδιώτη είναι δύσκολο να το αποχωριστεί κανείς, έχω ήδη δρομολογήσει τον προγραμματισμό για τις μελλοντικές μου εξορμήσεις.
Από την ημέρα επιβολής ενός αυστηρότερου lockdown έχει αλλάξει καθόλου το περιεχόμενό σας πχ να στραφείτε σε ελληνικές περιοχές;
Με την λήξη του πρώτου lock down τον Μάιο του 2020, είχα την δυνατότητα να ταξιδέψω στο εξωτερικό, όμως λίγο ο φόβος και λίγο η αβεβαιότητα, επέλεξα να παραμείνω στην Ελλάδα. Αντιλαμβανόμενος την τουριστική και οικονομική ζημιά που υπέστη η χώρα μας κατά αυτή την περίοδο, αποφάσισα να προβάλω αποκλειστικά μέρη της Ελλάδας τόσο στους ξένους όσο και στους ίδιους τους Έλληνες. Ξεκίνησα λοιπόν ένα project με την ονομασία «ο Θεσσαλονικιός ταξιδεύει στην Ελλάδα».
Το συγκεκριμένο εγχείρημα κράτησε περίπου έξι μήνες, ώσπου η καραντίνα μας χτύπησε ξανά την πόρτα. Κατά αυτό το διάστημα λοιπόν ταξίδεψα σε όλα τα μήκη και πλάτη της χώρας, επισκεπτόμενος δεκάδες πόλεις, χωριά και νησιά. Βρέθηκα σε μέρη που ταξίδευα για πρώτη φορά, καθώς επίσης και σε άλλα που τα είχα ξαναδεί. Για μια ακόμη φορά επιβεβαιώθηκε η λαϊκή ρήση «σαν την Ελλάδα δεν έχει». Ζούμε σε μια χώρα με αστείρευτη ομορφιά, που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα απολύτως από κανέναν άλλο τόπο στον πλανήτη. Συνδυάζει αρμονικά βουνό με θάλασσα, ιστορία με διασκέδαση και τουρισμό με φιλοξενία. Με λίγα λόγια έχει όλο το πακέτο.
ΠΗΓΗ: parallaximag.gr