Ο Γιώργος Γιαννόπουλος παραχώρησε συνέντευξη στο περιοδικό Λοιπόν και δεν δίστασε να εκφράσει τη γνώμη του για τις Άγριες Μέλισσες, η οποία ολοκληρώθηκαν πριν λίγες εβδομάδες.
Ποιος είναι ο θεατρικός ρόλος, ο οποίος έχει αφήσει το πιο βαθύ του αποτύπωμα μέσα σας;
Ποιος είναι ο ρόλος που έχει αφήσει το πιο βαθύ αποτύπωμά του μέσα μου; Ο… εαυτός μου! Αλήθεια σου λέω! Γιατί με το μέσα μου δουλεύω όλους τους ρόλους μου. Οι ρόλοι για εμένα είναι «οχήματα». Δουλεύω με ειλικρίνεια και φροντίζω σε όποιο ρόλο κι αν πέσει στα χέρια μου, μέσα σε αυτόν να «βλέπει» κι εμένα τον ίδιο. Ίσως και για αυτόν ακριβώς το λόγο να είμαι ένας ηθοποιός που δεν έβαλε ποτέ ταμπέλες στη ζωή του. Α είμαι εμπορικός, α είμαι ηθοποιός, α αυτό μου πάει, α εκείνο δεν θα το παίξω… Ένας καλλιτέχνης πρέπει να μπορεί να υποστηρίξει τα πάντα με την ίδια ειλικρίνεια και την ίδια εντιμότητα. Και γενικότερα; Ας μην μεγαλοποιούμε τόσο τα πράγματα, ας μην τρελαινόμαστε.
Έγινε για παράδειγμα τεράστιος ντόρος με τις «Άγριες Μέλισσες», φυσικά κι ήταν μία υπέροχη δουλειά, φυσικά ήταν μια παραγωγή προσεγμένη από την πρώτη μέχρι την τελευταία της λεπτομέρεια αλλά εντάξει… Δεν έπαυε ουσιαστικά να είναι μία καθημερινή σαπουνόπερα. Αν το καλοσκεφτείς, θα δεις κι εσύ πως οι «Μέλισσες» επί της ουσίας ήταν μια σαπουνόπερα. Εντάξει δεν θα μπορούσε να είναι όπως ήταν η «Λάμψη» το 2000 γιατί τα χρόνια αλλάζουν, οι συνθήκες αλλάζουν, η αισθητική αλλάζει. Αλλά ήταν μια σαπουνόπερα με ιλουστρασιόν περιτύλιγμα.
Πηγή: tlife.gr