Η πάλαι ποτέ ιδιωτική κλινική «Αγ. Δημήτριος» έχει μετατραπεί σε χώρο δημόσιου αποχωρητηρίου, στέκι χρήσης ουσιών και κάθε λογής συνευρέσεων
Παρά τις ολοένα και αυξημένες ανάγκες των ανθρώπων για παροχή ιατρικής φροντίδας, με τα κρατικά νοσοκομεία να μην μπορούν να ανταπεξέλθουν στα περιστατικά που καλούνται να αντιμετωπίσουν, από το 2010 με την έναρξη της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα ολοένα και περισσότερες ιδιωτικές κλινικές μη αντέχοντας τα αυξημένα έξοδα και τα χρέη τους βάζουν λουκέτο το ένα μετά το άλλο.
Ενδεικτικό είναι πως σήμερα μια ιδιωτική μονάδα υγείας μεσαίου μεγέθους φτάνει να έχει πάγια έξοδα μέχρι και 500. 000 ευρώ το μήνα.
Παρόμοια ήταν και η τύχη της γνωστής ιδιωτικής κλινικής Άγιος Δημήτριος – Α.Ράπτη ιδιοκτησίας της Αντιγόνης Ράπτη αδελφής της Έλενας Ράπτη, βουλευτή Α’ Θεσσαλονίκης με την ΝΔ, στην Οδυσσέως 17 στον Βαρδάρη που σταμάτησε στο τέλος του 2018 την λειτουργία της. Η κλινική ήταν μια από τις παλαιότερες παθολογικές κλινικές και αριθμούσε 84 κλίνες.
Καθ όλη την διάρκειας της πανδημίας με αυξημένα τα περιοριστικά μέτρα η κλινική αφέθηκε απλά στην φθορά του χρόνου. Ωστόσο τους τελευταίους μήνες έγινε στόχος διαφόρων ομάδων που βρήκαν την ευκαιρία να την λεηλατήσουν. Αρχικά παραβιάστηκε η είσοδος και η πίσω πλευρά της κλινικής και μέρα με την ημέρα αφαιρέθηκε συστηματικά ότι μπορούσε να είναι χρήσιμο ως υλικό εκμετάλλευσης.
Κρεβάτια, έπιπλα, κλιματιστικά, σίδερα, αλουμίνια, καρέκλες, ιατρικός εξοπλισμός. Αργότερα για ένα σύντομο χρονικό διάστημα στους επάνω ορόφους των δωματίων των ασθενών διέμεναν ομάδες ανθρώπων που μπαινόβγαιναν καθ όλη την διάρκεια της ημέρας. Όταν εγκατέλειψαν το κτήριο και δεν είχε μείνει σχεδόν τίποτα για να λεηλατηθεί ξεκίνησε να χρησιμοποιείται ως αποχωρητήριο κάνοντας την μυρωδιά σε όλη την γειτονιά αβάσταχτη.
Έγινε προσπάθεια να κλείσει η μπροστινή είσοδος με κάποια προστατευτικά αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Σύντομα τα απλά διαχωριστικά που έμπαιναν ως εμπόδιο παραβιάζονταν. Άγνωστο το ιδιοκτησιακό του καθεστώς και οι προοπτικές για την μελλοντική του χρήση, συνεχίζει και χρησιμοποιείται είτε ως δημόσιο αποχωρητήριο ελλείψει φυσικά δημόσιων WC στην πόλη (από τον Βαρδάρη μέχρι την Αριστοτέλους είναι όλα κλειστά), ως στέκι για χρήση ουσιών και κάθε λογής συνευρέσεων μετατρέποντας την κλινική της γειτονιάς σε υγειονομική βόμβα που δεν μπορείς να περάσεις ούτε από έξω από την μυρωδιά, την βρωμιά και τις ακαθαρσίες χωρίς να έχουν ληφθεί κάποια μέτρα για τον καθαρισμό και την αποτροπή της λεηλασίας του.
Έγιναν προσπάθειες ενημέρωσης φορέων του Δήμου και της αστυνομίας. Μάλιστα οι κάτοικοι της γειτονιάς συγκέντρωσαν υπογραφές και ζήτησαν να δοθεί μια λύση στο πρόβλημα χωρίς ωστόσο μέχρι σήμερα να έχουν βρει ανταπόκριση.
Πηγή: parallaximag.gr