Τέλος δεν έχουν οι αποκαλύψεις για τη θλιβερή και παρακμιακή κατάσταση στον ΟΣΕ που δημιουργούν αμηχανία στο πολιτικό σύστημα
Οι διαρκείς αποκαλύψεις για την… καθημερινότητα στον Οργανισμό Σιδηροδρόμων Ελλάδος, που περιλαμβάνει από παραγγελίες για σουβλάκια μέχρι συζητήσεις και καλαμπούρια γύρω από ερωτικές κατακτήσεις, μια καθημερινότητα που ενώ ηχογραφείται δεν διαταράχτηκε καν τα πρώτα λεπτά μετά την τραγική σύγκρουση στα Τέμπη, ξεπερνάει κάθε στοιχειωδώς νοήμονα και ευαίσθητο άνθρωπο. Η προφανής χαλαρότητα, το κατά γενική ομολογία μπάχαλο, δεν θα μπορούσε ποτέ να οδηγήσει σε οτιδήποτε καλό και ενισχύει το επιχείρημα ότι κάποια στιγμή το κακό θα γινόταν. Ακόμη και αν ο μοιραίος σταθμάρχης εκείνη τη νύχτα πατούσε το σωστό κουμπί και διοχέτευσε την επιβατική αμαξοστοιχία στη γραμμή της ανόδου προς Θεσσαλονίκη κάτι θα γινόταν την επομένη, τη μεθεπομένη, τον άλλο μήνα, τον επόμενο χρόνο, κάποια στιγμή. Απλώς επειδή η… στραβή έγινε στις 28 Φεβρουαρίου βγαίνουν τώρα όλα τα άπλυτα στη φόρα. Άπλυτα που θα υπήρχαν ακόμη και αν δεν είχε συμβεί το δυστύχημα και θα αποτελούσαν την… εγγύηση για κάτι σοβαρό που θα συνέβαινε κάποια στιγμή. Δυστυχώς, πρόκειται για μία από τις περιπτώσεις που τα εάν και εφόσον δεν έχουν και τόση σημασία, αφού με βάση το συνολικό σκηνικό οι πιθανότητες να συμβεί κάτι άσχημο ήταν πολύ περισσότερες από το να μη συμβεί.
Η αμηχανία των πολιτικών
Εμφανώς αμήχανο στέκεται μπροστά στις εξελίξεις το πολιτικό σύστημα της χώρας. Τα πολιτικά πρόσωπα κυβέρνησης και αντιπολίτευσης μαλώνουν «άκεφα» μπροστά στις κάμερες για τις ευθύνες της κατάντιας των ελληνικών σιδηροδρόμων, αφού αντιλαμβάνονται ότι σε αυτή τη φάση η κοινή γνώμη βρίσκεται απέναντι σε όλους όσους κυβέρνησαν τη χώρα τα τελευταία τουλάχιστον 20 χρόνια. Με τις εκλογές να απέχουν, πλέον, γύρω στους 2,5 μήνες η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να συνεχίσει να κυβερνάει, ενώ ταυτόχρονα είναι καταδικασμένη να βρίσκεται στη γωνία. Ειδικά σε σχέση με το δυστύχημα και τους σιδηροδρόμους ό,τι κι αν λέει, ό,τι κι αν κάνει -από τα μέτρα για τους συγγενείς των θυμάτων, μέχρι την εντατικοποίηση των κινήσεων για αλλαγές στον ΟΣΕ- πέφτει στο κενό. Κάνει κάτι, γιατί το κάνει; Δεν κάνει τίποτα, γιατί δεν κάνει κάτι; Αναμενόμενα όλα αυτά για μια κοινωνία που στα Τέμπη συνειδητοποίησε τα χάλια της πέραν πάσης αμφιβολίας και έχει ανάγκη να ρίξει κάπου την ευθύνη. Ψυχραιμία.
Περιορισμένες επιπτώσεις
Σχετικά περιορισμένες είναι οι επιπτώσεις της αναστάτωσης που υπάρχει στους ελληνικούς σιδηρόδρομους μετά το δυστύχημα των Τεμπών στις εμπορευματικές δραστηριότητες στη χώρα και ειδικότερα στη Βόρεια Ελλάδα. Διότι μπορεί όλα τα σιδηροδρομικά δρομολόγια στη χώρα να έχουν διακοπεί, αλλά η συμμετοχή των τρένων στο εμπορευματικό μεταφορικό μείγμα της χώρας είναι μικρή, κάτι που δικαιολογεί τις περιορισμένες επιπτώσεις. Για παράδειγμα στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης οι σιδηροδρομικές ανταποκρίσεις με τις γειτονικές χώρες έχουν υποκατασταθεί τις τελευταίες δέκα ημέρες, μέχρι ενός σημείου, με οδικές μεταφορές, εν αναμονή της ομαλοποίησης της κατάστασης.
Ο Βουρλιώτης στη Θεσσαλονίκη
Η Αρχή για το ξέπλυμα του μαύρου χρήματος έχει εμπλακεί αυτοδίκαια στις εξελίξεις μετά το δυστύχημα των Τεμπών προκειμένου να ελέγξει τους παράγοντες του δημοσίου και ιδιωτικού τομέα που έχουν εμπλακεί τα αρκετά τελευταία έργα στις δουλειές και τα έργα των ελληνικών σιδηροδρόμων, μιας και φαίνεται να έχουν σπαταληθεί απίθανα ποσά. Σε αυτή τη συγκυρία αποκτά ιδιαίτερη σημασία η παρουσία στη Θεσσαλονίκη του επικεφαλής της Αρχής, πρώην αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Χαράλαμπου Βουρλιώτη, ο οποίος σήμερα στις 12 το μεσημέρι θα μιλήσει για την Αρχή και το αντικείμενο της στο κεντρικό αμφιθέατρο του Διεθνούς Πανεπιστημίου Ελλάδος στη Θέρμη. Ο κ. Βουρλιώτης αποδέχθηκε την πρόταση του προέδρου του ΔΙΠΑΕ καθηγητή Αθανάσιου Καΐση να μιλήσει σε ένα ακροατήριο που οφείλει να γνωρίζει όλες τις πτυχές του θέματος που λέγεται «ξέπλυμα μαύρου χρήματος» και μάλιστα από τα πλέον υπεύθυνα χείλη. Γι’ αυτό και πέρα από καθηγητές και φοιτητές του το ΔΙΠΑΕ έχουν κληθεί δικηγόροι, συμβολαιογράφοι, στελέχη τραπεζών. Το θέμα στην εποχή μας δεν είναι απλώς σοβαρό. Είναι μεγάλο και εξαιρετικά εκτεταμένο. Πρακτικά πίσω σχεδόν από κάθε παρανομία, κάθε αβλεψία, κάθε παράβλεψη κρύβεται ή αποκαλύπτεται μια ιστορία ξεπλύματος μαύρου χρήματος. Συχνά το ίδιο συμβαίνει και πίσω από επιχειρηματικά και άλλα success stories. Άλλωστε η Ελλάδα είναι χώρα με μεγάλη φοροδιαφυγή, φοροαποφυγή και φοροκλοπή, που θέτουν σε γκρίζα ζώνη το 25% και πλέον του ΑΕΠ της χώρας. Δεκάδες δισεκατομμύρια που αφού κρυφτούν, πρέπει να… ξεπλυθούν για να… αξιοποιηθούν!
Ο ηλεκτρονικός τζόγος στην Ελλάδα
Τα διεθνή στοιχεία δείχνουν ότι η Ελλάδα βρίσκεται στη 10η θέση της παγκόσμιας αγοράς τυχερών παιχνιδιών μέσω διαδικτύου, μια μεγάλη βιομηχανία πολλών δισεκατομμυρίων. Σύμφωνα με τα στοιχεία το 2021 τα ακαθάριστα έσοδα από τα τυχερά παιχνίδια (Gross Gaming Revenue) που παίζονται μέσω Διαδικτύου διαμορφώθηκαν σε 102 δισ. δολ. Στην πρώτη θέση της σχετικής λίστας βρίσκεται το Ηνωμένο Βασίλειο και ακολουθούν οι ΗΠΑ, η Αυστραλία, η Ιταλία, η Γαλλία, η Γερμανία, ο Καναδάς, η Σουηδία, η Ισπανία και στη 10η θέση η Ελλάδα. Η λίστα αυτή διαψεύδει όσους προσπαθούν να εξηγήσουν γιατί οι κάτοικοι της φτωχής και χειμαζόμενης από οικονομική κρίση Ελλάδας είναι τζογαδόροι, υποστηρίζοντας ότι ο τζόγος ανθεί σε φτωχές και γενικότερα προβληματικές οικονομικά χώρες. Και οι εννέα πρώτες χώρες της λίστας είναι πλούσιες, ανεπτυγμένες και με συγκλονιστικά υψηλότερο μέσο κατά κεφαλήν εισόδημα. Συμπέρασμα: Στην Ελλάδα δεν έχουμε λεφτά για πολλά -σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμη και για τρόφιμα- αλλά στο τζόγο δεν κάνουμε… τσιγγουνιές. Όχι όλοι φυσικά, αλλά, πάντως, πολλοί ανάμεσα μας.
Πηγή: voria.gr