Πράσινο φως για την οργάνωση δύο λαϊκών αγορών την εβδομάδα από τη 1 το μεσημέρι μέχρι τις 8 το βράδυ άναψαν ΠΚΜ και δήμος Θεσσαλονίκης. Σήμερα οι επίσημες ανακοινώσεις
Νωρίς νωρίς πηγαίνουν στις… προβληματικές για τα κόμματά τους περιφέρειες της χώρας οι κύριοι Μητσοτάκης και Τσίπρας. Ίσως για να έχουν τη δυνατότητα ενόψει των εκλογών της 21ης Μαΐου να ξαναπεράσουν μια βόλτα από τα συγκεκριμένα σημεία και να στηρίξουν όσο μπορούν τοπικά το κόμμα. Έτσι, ο πρωθυπουργός βρέθηκε χθες στην Ήπειρο και ο αρχηγός της αντιπολίτευσης στην Πελοπόννησο. Δεν είναι οι καλύτερες περιφέρειες για τη Νέα Δημοκρατία και τον ΣΥΡΙΖΑ, με βάση το εκλογικό αποτέλεσμα του 2019. Τώρα εάν η παρουσία των δύο πολιτικών αρχηγών θα βοηθήσει είναι ένα ερώτημα που ίσως δεν θα απαντηθεί ποτέ. Μόνο εικασίες, εκτιμήσεις και ερμηνείες θα μπορέσουμε να κάνουμε κι αυτό μετά το… ταμείο, δηλαδή την αποτίμηση του του εκλογικού αποτελέσματος. Το μόνο βέβαιο είναι πως ούτε ο Μητσοτάκης ούτε ο Τσίπρας, ούτε καν ο Ανδρουλάκης, πολύ περισσότερο ούτε ο Βελόπουλος ούτε ο Βαρουφάκης, προσπαθούν να δημιουργήσουν και να προβάλλουν προς τα έξω κάποια ομάδα προσώπων, που να εκφράζει το κάθε κόμμα. Φυσικά όλοι γνωρίζουμε ποιοι είναι, ποιοι ήταν και πιθανόν ποιοι θα είναι εκ νέου υπουργοί στην Άλφα ή στη Βήτα κυβέρνηση, αλλά το επικοινωνιακό παιχνίδι της δημιουργίας κλίματος και προσέλκυσης ψηφοφόρων εξακολουθεί να παραμένει προσωποκεντρικό. Μητσοτάκης και Τσίπρας θέτουν τον εαυτό τους ως δίλημμα για τους ψηφοφόρους σε αντιπαράθεση με τον άλλο και ως προς τούτο βρίσκονται στην ίδια γραμμή. Οι Έλληνες θέλουν να ξέρουν ποιος θα τους κυβερνήσει από τη θέση του πρωθυπουργού, κάτι το οποίο δεν φαίνεται να έχει μετρήσει σωστά ο Νίκος Ανδρουλάκης, ο οποίος κακώς –αν και για ευνόητους λόγους- δεν ανοίγει τα χαρτιά του για τον πρωθυπουργό της αρεσκείας του.
Απογευματινές… λαϊκές στη Θεσσαλονίκη
Οι άνθρωποι των λαϊκών αγορών στη Θεσσαλονίκη πήραν τη θετική απάντηση που περίμεναν από την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας και τον δήμο Θεσσαλονίκης για την οργάνωση λαϊκών αγορών απογευματινές ώρες, από τη 1 το μεσημέρι μέχρι τις 8 το βράδυ, δύο φορές την εβδομάδα. Η επίσημη ανακοίνωση αναμένεται σήμερα και σε αυτήν θα υπάρχουν και σχετικές δηλώσεις τόσο του Περιφερειάρχη Απόστολου Τζιτζικώστα όσο και του δημάρχου Θεσσαλονίκης Κωνσταντίνου Ζέρβα, οι οποίοι στηρίζουν το εγχείρημα. Το μόνο που απομένει είναι κάποιες απαραίτητες διοικητικές αποφάσεις, ώστε να ξεκινήσει από τις αρχές του καλοκαιριού η υλοποίηση ενός σχεδίου πρωτοποριακού σε πανελλαδική κλίμακα, αφού μέχρι σήμερα σε όλη τη χώρα οι λαϊκές αγορές διεξάγονται αποκλειστικά πρωινές ώρες.Την επιτυχία πιστώνεται χωρίς αμφιβολία ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Σωματείων Επαγγελματιών Παραγωγών Πωλητών Λαϊκών Αγορών Μακεδονίας, Θράκης και Θεσσαλίας Άγγελος Δερετζής, ο οποίος αντιλήφθηκε το κενό που υπάρχει στην αγορά, αλλά και την επιχειρηματική ευκαιρία για τους συναδέλφους του, αφού υπάρχουν πολλοί καταναλωτές που θέλουν να αξιοποιήσουν τις δυνατότητες που παρέχουν οι λαϊκές αγορές, αλλά δεν μπορούν να ψωνίσουν επειδή λόγω εργασίας και άλλων υποχρεώσεων δεν τους βολεύει το ωράριο. Σύμφωνα με τον προγραμματισμό, οι δύο απογευματινές λαϊκές αγορές θα λειτουργούν η μία στα δυτικά του δήμου Θεσσαλονίκης, στην περιοχή του City Gate, και η άλλη στα ανατολικά, επίσης εντός των ορίων του δήμου Θεσσαλονίκης, σε σημείο που ακόμη δεν έχει προσδιοριστεί.
Ο πραγματικός ανταγωνισμός
Η –καταφανώς λανθασμένη- αντίληψη που επικρατεί στο εμπόριο ότι τα μεμονωμένα καταστήματα έχουν ως βασικό ανταγωνιστή τα πολυκαταστήματα, τις μεγάλες αλυσίδες και τα εμπορικά κέντρα, έχει μεταφερθεί και στις λαϊκές αγορές. Επίσης λανθασμένα, όσοι δραστηριοποιούνται με πάγκους στο οργανωμένο υπαίθριο εμπόριο –το 70% αντιπροσωπεύουν οπωρολαχανικά και το 30% από ψάρια μέχρι ρούχα και παπούτσια- θεωρούν ως βασικούς ανταγωνιστές τα σούπερ μάρκετ, τα μανάβικα και τα άλλα εξειδικευμένα καταστήματα, κάτι που δεν ισχύει. Είναι αδύνατον να συγκρίνεις ένα παζάρι που γίνεται μια φορά την εβδομάδα με οργανωμένα μαγαζιά, που λειτουργούν με συνέπεια στο ίδιο σημείο 12 και 13 ώρες την ημέρα. Οι καταναλωτές της λαϊκής κάνουν συνειδητή επιλογή και κάτι ανάλογο ισχύει και για τους καταναλωτές που προτιμούν τα σούπερ μάρκετ, τα μανάβικα, τα ιχθυοπωλεία κλπ. Όλοι τους αφενός αναζητούν την καλύτερη σχέση ποιότητας – τιμής και αφετέρου ψάχνουν τις ώρες και τα σημεία που τους βολεύουν για να ψωνίσουν. Ο πραγματικός ανταγωνισμός που υπάρχει στις λαϊκές, όπως και στις εμπορικές πιάτσες, είναι ανάμεσα σε επιχειρήσεις αναλόγου μεγέθους και εκτοπίσματος. Εν προκειμένω, όταν μιλάμε για λαϊκές, ο βασικός ανταγωνισμός αναπτύσσεται στους διπλανούς πάγκους, εκεί που ο καταναλωτής μπορεί να δει τη διαφορά στην ποιότητα και στην τιμή με μία ματιά, στην κυριολεξία.
Η επισιτιστική (αν)ασφάλεια
Εάν προέκυψε κάτι καλό –λέμε, εάν- από την πανδημία και τον εν εξελίξει πόλεμο στην Ουκρανία, δηλαδή στην καρδιά της Ευρώπης, είναι ότι με αφορμή αυτές τις πραγματικά ζόρικες καταστάσεις οι άνθρωποι συζητούν, πλέον, και για τα βασικά. Για πράγματα που θεωρούσαν δεδομένα, ενώ δεν ήταν, δεν είναι και δεν θα είναι ποτέ. Ένα από αυτά είναι η επισιτιστική ασφάλεια, που βρέθηκε στο επίκεντρο ημερίδας, την οποία διοργάνωσε πρόσφατα η Gaia Επιχειρείν με τη συμμετοχή ειδημόνων και αρμοδίων τόσο από την Ελλάδα όσο και από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Το ζήτημα είναι φλέγον, όχι μόνο για λόγους επικαιρότητας, αλλά και γιατί αποτελεί κομβική διάσταση ενός ευρύτερου παγκόσμιου, ευρωπαϊκού και εθνικού διακυβεύματος, το οποίο δεν είναι άλλο από την πρόκληση της βιωσιμότητας της γεωργίας και των αγροδιατροφικών συστημάτων. Ένα ζήτημα το οποίο θα απασχολήσει έντονα και τις επόμενες δεκαετίες, καθώς θα ξεδιπλώνεται η εφαρμογή των Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης του ΟΗΕ και της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας.
Στο πλαίσιο αυτό ο πρόεδρος της Gaia Επιχειρείν Χριστόδουλος Αντωνιάδης, δίνοντας εξ’ αρχής το στίγμα της ημερίδας, υπογράμμισε τα ακόλουθα: «Θα ήταν χρήσιμο να διευκρινίσουμε ότι η έννοια της βιωσιμότητας δεν είναι μονοσήμαντη, δεν αφορά δηλαδή αποκλειστικά την περιβαλλοντική και την κλιματική διάσταση, όπως τείνει να θεωρείται, αλλά οφείλει να περικλείει ισότιμα και την οικονομική και την κοινωνική διάσταση. Τα τελευταία χρόνια, και ειδικότερα με αφορμή τη συζήτηση για τη μεταρρύθμιση και εφαρμογή της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ) στην εποχή της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας, υπήρξαν -και εξακολουθούν να υπάρχουν ακόμα- φωνές στην Ευρωπαϊκή Ένωση που τείνουν να ιεραρχούν τις τρεις διαστάσεις της βιωσιμότητας, προτάσσοντας την περιβαλλοντική. Όμως τόσο ο αντίκτυπος της πανδημίας όσο και της συνεχιζόμενης εμπόλεμης σύρραξης στην Ουκρανία στην εφοδιαστική αλυσίδα τροφίμων, συμβάλλουν ώστε να δούμε με περισσότερη προσοχή την ανάγκη ισόρροπης αντιμετώπισης μεταξύ οικονομίας, περιβάλλοντος και κοινωνίας στο πλαίσιο της χάραξης και εφαρμογής πολιτικών που αφορούν τον αγροτικό και ευρύτερο αγροδιατροφικό τομέα». Τι σημαίνει, ωστόσο, βιωσιμότητα για τον πρωτογενή τομέα; Σημαίνει έναν τομέα παραγωγικό και ανταγωνιστικό, που διασφαλίζει δίκαιο εισόδημα για τους αγρότες, δυναμικούς συνεταιρισμούς αλλά και επαρκή, ποιοτικά, υγιεινά και ασφαλή τρόφιμα για τους καταναλωτές, ενώ διαφυλάσσει και προστατεύει τους πολύτιμους φυσικούς πόρους, το έδαφος, το νερό, τη βιοποικιλότητα. Όπως συμπλήρωσε ο κ. Αντωνιάδης: «Σημαίνει έναν τομέα που είναι επίσης σε θέση να προσαρμόζεται αποτελεσματικά στην κλιματική αλλαγή και να συμβάλλει στην αντιμετώπισή της, αλλά και να προσελκύει νέους αγρότες, να γεννά νέα συλλογικά σχήματα και να συμβάλλει στην συνολικότερη ανάπτυξη της υπαίθρου ως βασικός πυρήνας και εμψυχωτής της. Σημαίνει, τέλος, έναν τομέα ανθεκτικό σε κρίσεις και κλυδωνισμούς και γι’ αυτό αναζητούμε τρόπους και εργαλεία, μεταξύ των οποίων εργαλεία της ΚΑΠ, ώστε να θωρακίσουμε τον πρωτογενή μας τομέα απέναντι στην επισιτιστική απειλή. Μια απειλή που, πέρα από γεωπολιτική, έχει και έχει κλιματική διάσταση, καθώς, δυστυχώς, γνωρίζουμε καλά ότι ολοένα και περισσότερες γεωργικές εκτάσεις σε Ελλάδα και Ευρωπαϊκή Ένωση υπόκεινται κάθε χρόνο τις καταστροφικές συνέπειες της κλιματικής αλλαγής».
Πηγή: voria.gr